«Εποχή αφής» Κ. Αδαλόγλου Ποίηση Εκδόσεις Σαιξπηρικόν 2016 σελ. 50
Γράφει: Ο Κώστας Τραχανάς
Σκοπός της ποίησης είναι η βελτίωση του ανθρώπου και της καθημερινότητας. Οι εικαστικές τέχνες οπτικοποιούν τον χώρο. Η ποίηση τον φαντασιοποιεί. Η ποίηση ήταν, είναι και θα παραμείνει ακόμα και σε χαλεπούς καιρούς…μια πόρτα ανοιχτή.
Ο ποιητής προφητεύει. Όχι τα μελλούμενα , αλλά τα μυστικά των αναγνωστών του. Αυτά που βρίσκονται στην καρδιά τους , αλλά οι αναγνώστες τα αγνοούν .
Η ποίηση της Κούλα Αδαλόγλου αποτελεί θαυμαστό μείγμα αμεσότητας, εμβρίθειας, γρίφων , επινοήσεων, ενσαρκώσεων και 
εκλάμψεων.
Μια ποίηση χαμηλών τόνων με καλυμμένες εξάρσεις , έντιμη, λιτή , συνεπής στο αίσθημά της, όχι στριφνή και συνήθως υπαινικτική. Έχει έναν δικό της τρόπο γραφής που δεν στηρίζεται στην εκζήτηση , αλλά στην απλότητα , την καθαρότητα και στην βαθύτητα των σκέψεων όπου επεξεργάζεται ποιητικά. Η ποίησή της είναι απόσταξη της ζύμωσης πνεύματος και ύλης.
Ο ποιητικός λόγος της Κούλα Αδαλόγλου τα εκφράζει όλα. Τα πραγματικά και τα φανταστικά , τα υλικά και τα ιδεατά. Κάποτε τα διογκώνει , άλλοτε τα σμικρύνει, τελικά αποτυπώνοντας τα διασώζει. Όλα , τη ζωή και τον θάνατο, την αγάπη και το μίσος, την επαφή και την απώλεια , την ορθοφροσύνη και το ερωτικό πάθος, την κοινωνία και το άτομο, τα καινούργια ερωτήματα και τις παλιωμένες απαντήσεις, την αναζήτηση της αλήθειας και την επιβεβαίωση του ψεύδους , την εξέγερση και την υποταγή ,την ελευθερία και την προσφυγιά. Ακόμα και την τέχνη και την τεχνουργία της. Αυτά που την στηρίζουν κι εκείνα που την υπονομεύουν μόνον η ίδια τα εκφράζει.
Εικόνες της φύσης , της πόλης, ή προσφιλών μορφών , συμπαρατάσσονται, αντικαθρεφτίζονται , συνηχούν. Οι αλλεπάλληλες εικόνες γίνονται μεταφορές η μία για την άλλη.
Λέξεις όπως « μάτια», «δάχτυλα» , «ανάσα»,« φεγγάρια», «χρόνος», «μνήμη», «αγάπη», «φιλιά», «ψυχή», «αφή», «αέρας», «κόκκινο», «αίμα»,« χιόνι», «πεινάω», «πρόσφυγες», «φύλλα», «θάλασσα», «καράβι»,«μύρτιλα» και τόσες άλλες έχουν αναβαπτιστεί έτσι που να κερδίζουν μέσα στη δοσμένη ποίηση ειδική φόρτιση.
Η αφαίρεση και το καίριον του ύφους καταφέρνουν τα ποιήματα αυτά , να μην γλιστρούν ούτε στο μελό ούτε στην κοινοτοπία.
Καθαρή ποίηση , μουσική της ποίησης. Την ηχητική δηλαδή γοητεία και υποβολή που ασκούν οι λέξεις μέσα στις δράσεις .Κάτι που στην «Εποχή αφής» το διακρίνει ο αναγνώστης , αφού στους στίχους της υπάρχει σαφής μουσικός προσανατολισμός των λέξεων.
Αρκετά ποιήματα είναι έντονα φορτισμένα από ένα διάχυτο , αλλά ανομολόγητο, ερωτισμό. Ερωτισμό που συχνά παίρνει τη μορφή μιας λεπταίσθητης τρυφερότητας.
Εκφραστική ωριμότητα.
Λόγος λιτός ,απερίφραστος και δουλεμένος. Μοντέρνα συμβολική γραφή.
Μια σειρά από κομψά , όλο σπιρτάδα ποιήματα, σε τέλεια μορφή και με έναν προσγειωμένο 
γλωσσικό λυρισμό.
Έξοχη ποίηση.
Η Κούλα Αδαλόγλου γεννήθηκε στη Βέροια το 1953.Σπούδασε Φιλολογία στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης. Ειδικές σπουδές : Μεταπτυχιακό στο Πανεπιστήμιο του Εδιμβούργου και Διδακτορικό στο Α.Π.Θ., στη Διδασκαλία της γλώσσας και στην Αξιολόγηση της γραφής .Ζει στη Θεσσαλονίκη.
Διατέλεσε Σχολική Σύμβουλος Φιλολόγων και Διευθύντρια του Καλλιτεχνικού Γυμνασίου Αμπελοκήπων Θεσσαλονίκης. Αποτελεί μέλος της συγγραφικής ομάδας των βιβλίων «Έκφραση/Έκθεση». Είναι μέλος της Εταιρείας Συγγραφέων και της Εταιρείας Λογοτεχνών Θεσσαλονίκης. Επίσης , μέλος του Κύκλου Ποιητών. Έχει εκδώσει έξι ποιητικές συλλογές και μία συλλογή διηγημάτων.
