Υπάρχει ολοκληρωμένη ευτυχία χωρίς μέλλον ;
«Ευτυχία θα πει…» Μ.Τζιρίτα Εκδόσεις Ψυχογιός 2019 σελ. 444
Γράφει : Ο Κώστας Τραχανάς
Ευτυχία θα πει να έχεις βρει τον άνθρωπό σου, είτε αυτός είναι ο έρωτάς σου, είτε φίλος σου, είτε και το παιδί σου ακόμα. Μόνος του ο άνθρωπος δεν ευτυχεί πουθενά , ούτε στον παράδεισο .Όλα τα άλλα που αποκτούμε στη ζωή μπορεί να μας φέρουν ευκολία ή και χαρά. Τα χρήματα , τα υλικά , οι εφήμερες σχέσεις , οι διασκεδάσεις με περιστασιακές παρέες, ο επιπόλαιος έρωτας της μιας βραδιάς. Ευτυχία όμως δε θα μας φέρουν ποτέ. Τα πάντα που αποκτούμε και βιώνουμε σ΄ αυτή τη ζωή έχουν νόημα και παίρνουν άρωμα ευτυχίας μόνο όταν τα μοιραζόμαστε με τον δικό μας άνθρωπο. Αυτό θα πει ευτυχία…
Ευτυχία θα πει μαζί!!!
Κάποιοι ηλικιωμένοι άνθρωποι ζουν σε μια υπέροχη βίλα κοντά στην Καλαμάτα. Είναι φιλοξενούμενοι της βίλας , ένα είδος ξενοδοχείο ηλικιωμένων , και δεν είναι ένας ακόμη οίκος ευγηρίας. Είναι συνταξιούχοι άνθρωποι , κάποιοι είναι επώνυμοι και έχουν φύγει από την Αθήνα της μόλυνσης και της μοναξιάς και ήρθαν να ζήσουν εδώ σε ένα ωραίο περιβάλλον , στη φύση , τον καθαρό αέρα και με μια καλή συντροφιά. Ο καθένας και η κάθε μία ,ήθελε να αποτραβηχτεί από την κοινωνία και τον κόσμο.
Η Ευτυχία, η Άννα ,ο Οδυσσέας, ο Τέλης, η Μαρκέλλα ,η Όλγα, ο Γιώργος, η μαγείρισσα Μαίρη και οι δυο βουλγάρες αδελφές καθαρίστριες. Αυτοί μένουν στη βίλα. Η ιδιοκτήτρια της βίλας είναι η Ευτυχία Καλογήρου. Κανένας από αυτούς που ζούνε στη βίλα δεν έχει παιδιά. Ο καθένας κουβαλάει τη δική του ιστορία και ζωή. Ο καθένας τους έκρυβε και ένα μυστήριο. Επιλέξανε να μείνουνε μαζί επειδή δεν είχαν άλλη οικογένεια και 
δημιουργήσανε τη δική τους. Η ζωή περνάει , τα χρόνια φεύγουν σαν νερό. Μπορεί να φοβούνται τον θάνατο και τη μοναξιά, μπορεί τα σώματά τους να γερνούνε ,η καρδιά τους όμως δεν γερνάει. Μπορούν ακόμα να αγαπήσουν και να ερωτευτούν. Αυτοί οι άνθρωποι της τρίτης ηλικίας δεν επιδιώκουν την ερωτική επαφή, τους αρκεί η συντροφιά του άλλου, η παρέα και η παρηγοριά.
Στη βίλα η ζωή κυλούσε ήσυχα και οι άνθρωποι εκεί είχαν αρχίσει να βρίσκουν τον καθιερωμένο τους ρυθμό. Η ρουτίνα όμως είναι κάτι τρομερά σημαντικό, για αυτούς τους ηλικιωμένους.
Μια ημέρα θα έρθει η νέα γιατρός στη βίλα, η ελληνοαμερικανίδα παθολόγος Μελίνα Γκρέι .Η Μελίνα είναι μια όμορφη τριαντάρα γυναίκα, που θα κυκλοφορούσε ανάμεσα σε αυτούς τους ηλικιωμένους. Ίσως αυτό να ανέτρεπε τις ισορροπίες τους. Θα έβαζε τους άντρες σε πειρασμούς, που είχαν ξεχάσει εδώ και χρόνια και τις γυναίκες σε μια διαδικασία ανταγωνισμού. Όμως αυτή η νέα ανάμεσά τους, τους δίνει και σε αυτούς νιάτα απ΄ τα νιάτα της. Η Μελίνα θα γίνει για τους ενοίκους της βίλας, η κόρη που δεν αποκτήσανε .Όλοι την βλέπουν σαν κάποιο άνθρωπο δικό τους, παρά σαν γιατρό. Εκείνοι μόνοι τους θα ανοιχτούν στην Μελίνα και θα της μιλάνε για τα προσωπικά τους. Η Μελίνα θα εξετάσει το σάκχαρό τους, την πίεση, την κατάθλιψη ,τον κακό τρόπο ζωής τους , την παχυσαρκία, την χοληστερίνη τους και γενικά θα προσέχει την υγεία των ηλικιωμένων κατοίκων της βίλας.
Η Μελίνα ήθελε να κρυφτεί ,για να αποφύγει να αντιμετωπίσει μια κατάσταση τραυματική γι΄ αυτή. Οι εφιάλτες και το παρελθόν την ακολουθεί όσο μακριά κι αν είναι , όσα χρόνια κι αν περάσουν. Κυνηγημένη και η ίδια από τα φαντάσματα του δικού της παρελθόντος .Εκεί σε αυτή τη βίλα νιώθει πιο δυνατή, κι΄ αυτό το χρωστάει σ΄ αυτούς τους ανθρώπους της τρίτης ηλικίας με τα ελαττώματά τους και τα προτερήματά τους. Αυτοί λένε πως αυτή τους βοήθησε ιατρικά και ψυχολογικά όλους , μα δεν ξέρουν πόσο βοηθήσανε και αυτοί την γιατρό , χωρίς να το συνειδητοποιήσουν. Η Μελίνα νιώθει ότι όλοι αυτοί οι ηλικιωμένοι είναι η οικογένειά της . Νιώθει ασφάλεια κοντά τους. Νιώθει πως επιτέλους εκεί έχει γυρίσει και την τελευταία σελίδα του πιο πικρού κεφαλαίου της ζωής της.
Όμως κάποια στιγμή θα ανατραπεί η ζωή των κατοίκων της βίλας και η ζωή της Μελίνας. Τελικά αυτή η «Βίλα Ευτυχία» είναι η βίλα των θαυμάτων , των εκπλήξεων και της ευτυχίας.
Ευτυχία θα πει…Ευτυχία είναι να είσαι καλά. Να νιώθεις καλά , να ξυπνάς κάθε πρωί και να χαμογελάς για τη μέρα που έρχεται , ειδικά για τους ηλικιωμένους, που οι μέρες τους είναι μετρημένες. Γνωρίζουν οι ηλικιωμένοι ότι η ζωή είναι δώρο , πως το κάθε ξημέρωμα που σου χαρίζεται δεν είναι δεδομένο, γι ΄ αυτό και το εκτιμάς. Όταν 
φοβάσαι πως δε θα έχεις άλλη ευκαιρία στη ζωή, τότε αρπάζεις αυτή που έχεις και την εκμεταλλεύεσαι στο έπακρο. Αξιοποιούν όσα έμαθαν από τα λάθη τους. Ποτέ δεν παύουν να διεκδικούνε την ευτυχία. Η ευτυχία πολλές φορές βρίσκεται δίπλα μας, μα εμείς δεν απλώνουμε το χέρι μας να την πιάσουμε. Υπάρχει ολοκληρωμένη ευτυχία χωρίς μέλλον ;
Ένα συγκινητικό και ψυχογραφικό μυθιστόρημα που, μέσα από τις ιστορίες επτά διαφορετικών ανθρώπων στη δύση της ζωής τους, αποκαλύπτει τι πραγματικά σημαίνει ευτυχία…
Η ΜΑΡΙΑ ΤΖΙΡΙΤΑ γεννήθηκε στην Αθήνα το 1967. Από μικρή ηλικία έγραφε διηγήματα, εμπνευσμένα από την καθημερινότητα, και στο σχολείο αρκετές εκθέσεις της είχαν διακριθεί και βραβευτεί σε πανελλήνιους διαγωνισμούς.
Σπούδασε ψυχολογία στη Φιλοσοφική Σχολή Αθηνών. Ασχολήθηκε με τη διδασκαλία, αλλά τα τελευταία χρόνια την κέρδισε ο κόσμος των επιχειρήσεων και του μάρκετινγκ. Σήμερα εργάζεται ως υπεύθυνη πωλήσεων σε κατασκευαστική εταιρεία στη Γλυφάδα. Έχει δική της στήλη στο ηλεκτρονικό περιοδικό Flowmagazine με τίτλο «Ταξίδι στην αυτογνωσία». Έχει μια κόρη και το χόμπι της είναι τα ενυδρεία. Λατρεύει τα ζώα και πολύ συχνά γράφει ιστορίες με πρωταγωνιστές τα αγαπημένα της χρυσόψαρα. Από τις Εκδόσεις ΨΥΧΟΓΙΟΣ κυκλοφορούν δώδεκα μυθιστορήματά της, σε 330.000 αντίτυπα μέχρι σήμερα.
