Asopichos Logo
29-03-2024
Asopichos Logo
1447

Η Ιστορία του Ορχομενού. Μέρος 1ο. Μυθολογία, Ονοματολογία

< 5 λεπτά
02.12.14 • 21:35
#Tags:

Η Ιστορία του Ορχομενού 

1. Μυθολογία – Ονοματολογία

Η πόλη πήρε το όνομά της από τον Ορχομενό, γιο του Μινύα.

Παλαιότερα, όμως, την πόλη την έλεγαν Ανδρηίδα, από τον Ανδρέα, τον πρώτο οικιστή και πατέρα του άκληρου Ετεοκλή. Πάντως, πρώτος βασιλιάς του Ορχομενού ήταν ο Ανδρεύς, γιος του Πηνειού. Απέκτησε τον Ετεοκλή, όμως, επειδή ήταν άκληρος, η βασιλεία πέρασε σε έναν από τους γιους του Σισύφου, τον Άλμο, δισέγγονος του οποίου ήταν ο Μινύας.

7640184Κατά μια εκδοχή, ο Μινύας ηγήθηκε μιας νέας δυναστείας.

Όχι τυχαία, ο Ορχομενός στον Όμηρο φέρει το προσωνύμιο «Μινύειος», σε αντιδιαστολή με τον Ορχομενό «Πολύμηλο», που βρισκόταν στην Αρκαδία.
Και αυτό το γένος όμως σταματά με το γιο του Μινύα, τον Ορχομενό, δεδομένου ότι ο τελευταίος ήταν άκληρος.

Έτσι ο επόμενος βασιλιάς προήλθε από τον κλάδο του Αθάμαντος, αδελφού του Σισύφου.
Πρόκειται για τον Κλύμενο, γιος του οποίου ήταν ο Εργίνος, που απόκτησε δύο γιους, τον Τροφώνιο και τον Αγαμήδη. Οι Θηβαίοι σκότωσαν τον Κλύμενο, οπότε ο Εργίνος έγινε βασιλιάς του Ορχομενού. Στη συνέχεια, με τη βοήθεια των αδελφών του εκστράτευσαν κατά των Θηβαίων, για να εκδικηθούν επειδή δολοφονήθηκε ο Κλύμενος και, αφού τους νίκησαν, τους επέβαλαν μεγάλο φόρο.

Όμως, όταν ενηλικιώθηκε στη Θήβα ο Ηρακλής, ανέλαβε να απαλλάξει τους συμπολίτες του από το φόρο, επιτέθηκε στους Ορχομένιους και τους προκάλεσε μεγάλες συμφορές, υποχρεώνοντάς τους να πληρώνουν το διπλάσιο φόρο στους Θηβαίους. Παρ’ όλα αυτά, ο Εργίνος φέρεται ότι ήταν ο πηδαλιούχος της Αργούς, του πλοίου με το οποίο πραγματοποιήθηκε η Αργοναυτική εκστρατεία.

Μετά τον Εργίνο, η πόλη του Ορχομενού περιήλθε στον Ασκάλαφο και τον Ιάλμενο, οι οποίοι πήραν μέρος στην εκστρατεία κατά της Τροίας, όπως φαίνεται από το «Νηών κατάλογο» στην Ιλιάδα του Ομήρου• σε αυτό τον κατάλογο ο Ορχομενός εμφανίζεται μαζί με την Ασπληδόνα, αλλά διαχωρίζεται από 29 βοιωτικές πόλεις που αναφέρονται ως ομοσπονδία.

Λέγεται ότι ο Μινύας είχε τόσα πλούτη, που έχτισε θησαυροφυλάκιο για να τα αποθέσει. Πρόκειται για το γνωστό Τάφο του Μινύα, τον οποίο ο Παυσανίας αναφέρει ως Θησαυρό του Μινύα. Το μνημείο κατασκευάστηκε το 1250 π.Χ. και εκεί πρέπει να είχαν ταφεί μέλη της βασιλικής οικογένειας του μυκηναϊκού οικισμού. Πάντως, όλα τα πολύτιμα κτερίσματα των νεκρών αφαιρέθηκαν από τυμβωρύχους ήδη κατά την Αρχαιότητα.
Ο θολωτός τάφος ήταν αναγνωρίσιμος και από τους περιηγητές του 19ου αιώνα. Ακολούθησαν ανασκαφικές εργασίες από ξένους και Έλληνες αρχαιολόγους, ενώ το 1915 αναστηλώθηκε από τον Ορλάνδο. Αξίζει να acropol-orchomenos1σημειωθεί ότι το 1862 ο δήμαρχος του χωριού Σκριπού αφαίρεσε μεγάλα κομμάτια από το δρόμο του θολωτού τάφου για να χρησιμοποιηθούν για την ανέγερση εκκλησίας.

Ο Μινύας θεωρείται ο αρχηγός μιας νέας δυναστείας, στην οποία οι αρχαίοι απέδιδαν μεταξύ άλλων και την αποξήρανση της Κωπαΐδας. Με το Μινύα συνδέεται και ο Διόνυσος. Ο θεός θύμωσε με τις κόρες του βασιλιά, που δε δέχονταν να μπουν στην ακολουθία του και να συμμετάσχουν στην οργιαστική λατρεία. Έτσι, έπειτα από διάφορες μεταμορφώσεις του θεού, οι κόρες του Μινύα οδηγήθηκαν στην τρέλα και κατασπάραξαν το παιδί μιας εξ αυτών, νομίζοντας ότι ήταν ελάφι. Στη συνέχεια κατέφυγαν στα βουνά, όπου ο Ερμής τις μεταμόρφωσε σε νυχτερίδα, κουκουβάγια και κουρούνα. Στον Ορχομενό ο Διόνυσος είχε το προσωνύμιο Αγριώνιος• η γιορτή προς τιμήν του, τα Αγριώνια, πραγματοποιούνταν κάθε Σεπτέμβριο-Οκτώβριο.

Εξαιτίας του φόνου του παιδιού, στα Αγριώνια οι μαινόμενες Ορχομένιες και οι ιερείς του Διονύσου κυνηγούσαν τις Μινυάδες (τις γυναίκες-απογόνους του Μινύα) με ένα γυμνό σπαθί στο χέρι• οι ιερείς είχαν και το δικαίωμα να τις θανατώσουν, χωρίς όμως να το εκτελούν ποτέ. Στους άντρες των Μινυάδων και στους αρσενικούς συγγενείς τους δεν επιτρεπόταν να τις υπερασπιστούν.

Κατά την παράδοση, όπως αναφέρει ο Παυσανίας στα Βοιωτικά του, ο Ετεοκλής ήταν ο πρώτος που θυσίασε στις Χάριτες, οι οποίες επισημαίνει ότι είναι τρεις: η Ευφροσύνη, η Αγλαΐα και η Θάλεια.
Ο αρχαιότερος ναός που είναι αφιερωμένος στις Χάριτες βρισκόταν σε αυτή την περιοχή, ο οποίος, με διαδοχικές φάσεις κατασκευής, υπήρχε και την εποχή του Παυσανία. Η θέση του εντοπίζεται στα δυτικά του ναού της Σκριπούς, σήμερα όμως δε σώζεται τίποτε. Αντίθετα, ο επισκέπτης μπορεί να δει την Ακιδαλία πηγή, στην οποία, κατά την παράδοση, γεννήθηκαν οι Χάριτες, γι’ αυτό και το όνομα «πηγή των Χαρίτων».

Στις Χάριτες ήταν αφιερωμένοι και μουσικοί αγώνες, τα Χαριτήσια, για τους οποίους σώζεται πληροφορία ότι τελούνταν τον 3ο αι. π.Χ.

Συνεχίζεται

asopichos efimerida viotia clip
Asopichos Logo white
Θέλοντας να αποδώσουμε τιμή στον πρόγονό μας, τον Ορχομένιο Ολυμπιονίκη δώσαμε το όνομά του στη προσπάθειά μας. Μέγιστη τιμή και βαριά κληρονομιά την οποία θα προσπαθήσουμε να υπερασπιστούμε. Ονομάσαμε Ασώπιχο την ιστοσελίδα μας γιατί ο Ολυμπιονίκης, ανήκει σε όλους, όπως και η ιστοσελίδα μας. Γιατί η αλήθεια και η ενημέρωση χρειάζονται μεγάλη προσπάθεια, είναι ένας συνεχής αγώνας δρόμου…

Ακολουθήστε μας

menu-circle