«Θάλασσα φωτιά» Ρ. Ρώσση-Ζαΐρη Εκδόσεις Ψυχογιός 2017 σελ. 538
Υπάρχει κάτι που μαγεύει και γοητεύει στο βιβλίο. Η γραφή του είναι ένα ρευστό υλικό που καίει, που εισχωρεί βαθιά. Δυνατό, βαθύ και συγκινητικό, ένα μυθιστόρημα εκπληκτικής δεξιοτεχνίας.
Γράφει : Ο Κώστας Τραχανάς
Η Ηλιάνα Καλογήρου μπήκε στο ταξί ντυμένη νύφη, για να πάει στην εκκλησία, που την περίμενε ο Αχιλλέας, γαμπρός. Κάποια στιγμή ο οδηγός της έδωσε να πιει λίγο νερό. Χάνει τις αισθήσεις της. Όταν άνοιξε ξανά τα μάτια της , ήταν βράδυ .Δίπλα της βρισκόταν ένας άντρας. Ένας άντρας μαχαιρωμένος.
Κάποιος την μετέφερε σε ένα ξενοδοχείο. Κάπου στο κέντρο. Κάποιος της έστησε μια πλεκτάνη . Φαίνεται πώς την νάρκωσαν. Δεν είχε σκοτώσει αυτή αυτόν τον άντρα. Ζούσε ένα φριχτό εφιάλτη. Τρελάθηκε από την αγωνία της. Ευτυχώς που κατάφερε να ξεφύγει…
Δεν είχε παντρευτεί. Δεν είχε πάει στον γάμο. Αυτό που της είχε συμβεί ήταν εξωπραγματικό, απίστευτο , διαβολικό. Γιατί την παράτησαν δίπλα στο νεκρό άντρα ; Τι είχε κάνει ; Ποιος της είχε στήσει παγίδα ; Ποιοι; Γιατί ; Μήπως τον έβαλε ο Κεμάλ; Ήταν όλο σχέδιο της ΜΙΤ; Ήθελαν να εκδικηθούν;
Ο γιατρός Αχιλλέας περίμενε στην εκκλησία μάταια.
Ο Αχιλλέας δεν πιστεύει λέξη από ότι του λέει η Ηλιάνα ότι έπαθε. Δεν θέλει να την ξαναδεί στα μάτια του. Δεν θέλει να ξανακούσει το όνομά της. Η Ηλιάνα αποφασίζει να φύγει και να μην τον ξαναδεί ποτέ. Ήξερε ότι από αυτόν τον γάμο θα έλειπε ο έρωτας. Ήταν έρωτας από υποχρέωση. Θα παντρευόταν τον Αχιλλέα θα έπαιρνε το επίθετό του θα ζούσε μαζί του παρέα και με την κόρη της, την Λάουρα.
Η κόρη της ήταν επτά χρονών και ο πατέρας της ήταν ο καθηγητής της , ο Ρωμανός Ιορδάνου, που τον αγάπησε και την αγάπησε , αλλά τελικά δεν μπόρεσαν να ζήσουν μαζί, διότι ήταν παντρεμένος με δυο παιδιά. Ο γάμος με τον Αχιλλέα θα γινόταν αναγκαστικά , όταν η Ηλιάνα ανακάλυψε ότι οι γονείς της ήταν πράκτορες της τουρκικής ΜΙΤ .
Ο Θύμιος –Κεμάλ Καλογήρου και η Σουλτάνα Καλογήρου ήταν Τούρκοι πράκτορες. Οι πράξεις των γονιών της βάραιναν και αυτή . Την στιγμάτιζαν ανελέητα. Ένιωθε ντροπή και αποτροπιασμό για τους οικείους της. Οι άνθρωποι που την γέννησαν ήταν κατάσκοποι των Τούρκων εις βάρος της Ελλάδας.
Λαβωμένες σχέσεις. Και μια πίκρα στην καρδιά. Είχε γονείς αλλά ήταν ορφανή. Έπρεπε να διαχωρίσει τον εαυτό της από εκείνους , να τους ξεχάσει , να αφήσει πίσω της το παρελθόν. Επιπλέον έπρεπε να ξεχάσει και τον βιασμό από τον Άλκη Σοφιανό .
Ο Ορέστης Δούνιας βοηθάει στην Κω τους πρόσφυγες που φτάνουν από τα παράλια της Τουρκίας. Ένα βράδυ ο Ορέστης γνώρισε ένα τετράχρονο αγοράκι , ένα προσφυγόπουλο.
Η βάρκα που τους μετέφερε έπεσε πάνω στα βράχια .Πνίγηκαν όλοι όσοι βρίσκονταν μέσα στην βάρκα ,εκτός από τον μικρό . Πνίγηκε και η οικογένειά του.
Καθόταν ήσυχο το αγόρι σε μια καρέκλα , κοιτούσε με ένα απλανές , 
ένα άδειο βλέμμα γύρω του ,χωρίς να μιλάει. Ο Ορέστης τον ονόμασε Νικόλα, γιατί πίστευε ότι τον έσωσε ο Άγιος Νικόλαος. Γίνανε φίλοι σιγά σιγά. Εκεί στην πανέμορφη παραλία ο Ορέστης συνειδητοποίησε πώς δεν ήταν αυτός που βοηθούσε τους πρόσφυγες , αλλά εκείνοι βοήθησαν αυτόν .
Τον έκαναν να νιώσει άνθρωπος. Ο Ορέστης αν και είχε οικογένεια σκέφτηκε να υιοθετήσει τον μικρό Νικόλα. Η γυναίκα του η …Ηλιάνα δέχτηκε αμέσως αυτό που της ζήτησε ο Ορέστης .
Ο Ορέστης, η Ηλιάνα η Λαόυρα ,ο μικρός Άλκης και το προσφυγόπουλο ο Νικόλας ,θα ήταν πλέον μια ευτυχισμένη οικογένεια…
Η θάλασσα. Φωτιά ήταν για αυτούς τους πρόσφυγες εκείνες τις τραγικές στιγμές που φουρτούνιαζε κι ετοιμαζόταν να τους καταπιεί.
Η θάλασσα. Δροσιά ήταν τώρα .Εξαγνισμός. Ήρεμα τα νερά της καθρέφτιζαν το ίδιο τους το μέλλον...
Μια γυναίκα ανάμεσα σε δύο άντρες, παθιασμένοι έρωτες, έρωτες-φωτιά. Συγκλονιστικές ανατροπές και κατάσκοποι.
Ένα μυθιστόρημα αισθηματικό , αστυνομικό ,επίκαιρο κεντημένο με την αλμύρα της αγάπης, που βουτάει σε μια θάλασσα-φωτιά, στην αθωότητα των παιδικών χρόνων, στον ρομαντισμό της εφηβείας αλλά και στη «μαγική» βοήθεια: τη δύναμη της ψυχής.
Υπάρχει κάτι που μαγεύει και γοητεύει στο βιβλίο. Η γραφή του είναι ένα ρευστό υλικό που καίει, που εισχωρεί βαθιά. Δυνατό, βαθύ και συγκινητικό, ένα μυθιστόρημα εκπληκτικής δεξιοτεχνίας.
Η «Θάλασσα φωτιά» είναι ένα βιβλίο που πρέπει οπωσδήποτε να διαβάσει κάνεις ειδικά στις εποχές που ζούμε που η χώρα μας δοκιμάζετε σκληρά ειδικά με την οικονομική κρίση και το προσφυγικό.
Η ΡΕΝΑ ΡΩΣΣΗ-ΖΑΪΡΗ γεννήθηκε στην Αθήνα. Είναι κόρη του Νικόλαου Ρώσση, των φερώνυμων εκδόσεων, ενώ παππούς της ήταν ο φιλόλογος και συγγραφέας Ιωάννης Θ. Ρώσσης.
Αποφοίτησε από το Αμερικανικό Κολέγιο Θηλέων, τη Σχολή 
Νηπιαγωγών Αθηνών και το Lοndon Montessori Centre. Εργάστηκε ως νηπιαγωγός, αλλά και ως υπεύθυνη εκδόσεων.
Έχει γράψει 14 βιβλία για ενηλίκους και πάνω από 150 παιδικά βιβλία. Το 2015 της απονεμήθηκε το Βραβείο Λογοτεχνίας από τον Όμιλο Γυναικών Πειραιά «Εξάλειπτρον» για το συγγραφικό της έργο, σε συνδυασμό με τη μεγάλη απήχησή του και τη διαδραστική της σχέση με τους αναγνώστες της, καθώς και το βραβείο κοινού των βιβλιοπωλείων PUBLIC, στην κατηγορία «Ο πιο ερωτικός χαρακτήρας», για το μυθιστόρημά της ΔΙΔΥΜΑ ΦΕΓΓΑΡΙΑ, το οποίο προβάλλεται σε τηλεοπτική σειρά. Όλα τα μυθιστορήματά της κυκλοφορούν από τις Εκδόσεις ΨΥΧΟΓΙΟΣ. Είναι παντρεμένη και έχει δύο παιδιά.
