«Με αφορμή ένα κακόηθες μελάνωμα. Είναι απλά τα πράγματα» Α.Γεωργίου Εκδόσεις οσελότος 2016 σελ. 350
Ένα σπάνιο ακατέργαστο διαμάντι, που αξίζει πραγματικά να βρει το αναγνωστικό κοινό του.
Γράφει : Ο Κώστας Τραχανάς
Εκείνο που μας διακρίνει από τους θεούς, τους αθάνατους και τα άλλα έμβια όντα είναι η επίγνωση πως δεν ελέγχουμε τη μοίρα μας. Αυτός άλλωστε είναι ίσως και ο λόγος για τον οποίο αναζητούμε το νόημα της ύπαρξης .
Η ζωή είναι μια ζαριά. Ζεις τυχαία .Ζεις με τη μέρα. Η ζωή είναι στιγμές. Μια ζωή κομμάτια.
Γέννηση-Ζωή-Θάνατος.
Γεννήθηκες και μαζί με σένα γεννήθηκε και ο Θάνατός σου. Η ζωή συχνά ορίζεται μέσω της προοπτικής του θανάτου. Η ζωή είναι ένα όνειρο, ένα μικρό διάλειμμα στην αλήθεια. Ο δε θάνατος είναι η ανώτατη γνώση της έσχατης αλήθειας. Ο άνθρωπος γνωρίζει την απόλυτη ευτυχία τότε που κατακτάει το άφταστο μυστικό, τότε που παύει να φοβάται τον θάνατο. Αν ο άνθρωπος μπορούσε μια φορά στη ζωή του να δοκιμάσει τον θάνατο, μετά ποτέ πια δε θα φοβόταν…
Σήμερα είναι δύσκολο να αποδεχτείς τον θάνατο. Η εξοικείωση με το τέλος της ζωής απαιτεί παιδεία θανάτου, ατομική και κοινωνική. Σήμερα δεν αναγνωρίζουμε στον θάνατο το δικαίωμα ύπαρξης , αφού ο πολιτισμός μας αποθεώνει αποκλειστικά την νεότητα και την ομορφιά.
Το βιβλίο αυτό είναι μια περιπέτεια του σώματος και της ψυχής. Είναι μια μελέτη που αντλεί στοιχεία από την θρησκεία, την κοινωνία, την φιλοσοφία, την πολιτική, την ιστορία, την βιολογία, την κοσμολογία, την ιατρική και την ψυχανάλυση. Είναι ένα δοκίμιο που με απελευθερωμένη γλώσσα , διαπραγματεύεται με μη αλγεβρικό τρόπο τη ζωή και κυρίως τον θάνατο .
Πριν πέντε χρόνια ο Αλέξανδρος Γεωργίου διαγνώσθηκε με καρκίνο (ένα κακόηθες μελάνωμα) .Την περιπέτειά του αυτή αρχίζει να καταγράφει αργότερα , όταν τελείωσαν με επιτυχία οι χημειοθεραπείες, που έκανε.
Περιγράφει τον τρόπο αντιμετώπισης μιας αναπόδραστης κρίσης.
Ο συγγραφέας βγάζει όλα στο φως , βγάζει τα εσώψυχά του στη φόρα. Η αρρώστια τον άλλαξε. Σκάβει βαθιά και βγάζει τον ορυκτό εαυτό του στην επιφάνεια. Θέλει να καταλάβει τον εαυτό του καλύτερα. Είναι μια βουτιά στα εσωτερικά τοπία του ασυνείδητου, της Σκιάς και του υποσυνείδητου.
Ψάχνει να βρει την αλήθεια. Ψάχνει απαντήσεις σχετικά με τη ζωή και με το τι βρίσκεται πέρα από αυτή. Από αυτή τη δύσκολη κατάσταση , της ασθένειας, παίρνει ο συγγραφέας αξεπέραστα μαθήματα ζωής, που φωτίζουν τις σκοτεινές στιγμές του και επανασυνδέουν νηφάλια τον προσωρινό αφανισμό με την αλήθεια. Πρόκειται για ακραία, σχεδόν αφόρητα ψυχολογική κατάσταση και τα στάδια που θα πρέπει να περάσει ο ασθενής, προκειμένου να συνειδητοποιήσει το γεγονός και να δημιουργήσει τις προϋποθέσεις εκείνες που θα τον βοηθήσουν στην αυτογνωσία, στην κάθαρση και την ψυχολογική λύτρωση.
Είναι η κατάσταση εκείνη που σου μαθαίνει να σωπαίνεις, να υπολογίζεις, να παρατηρείς, να εμβαθύνεις και να κοιτάς ,ψηλά, το ηλιοβασίλεμα του Σεπτέμβρη.
Όπως είναι φυσικό ο καθένας βιώνει τέτοιες δύσκολες καταστάσεις σύμφωνα με τον χαρακτήρα του αλλά και την ποιότητα του πνευματικού και συναισθηματικού κόσμου του.
Το γεγονός ότι είμαστε πεπερασμένοι είναι, παραδόξως, ο δεσμός μας με τους άλλους, λέει η κλινική ψυχολόγος De Hennezel .Για αυτό και μας αφορά ο θάνατός τους. Μας επιτρέπει να διεισδύσουμε στην καρδιά του μόνου ουσιαστικού ερωτήματος: Τι νόημα έχει, λοιπόν, η ζωή μου ;
Το βιβλίο αυτό είναι ένας στοχασμός πάνω στη ζωή και το θάνατο.
Όλοι οι αναγνώστες αυτού του βιβλίου του Αλέξανδρου Γεωργίου μπορούν να ταυτιστούν με τα συναισθήματα που βρίσκονται στον πυρήνα του : αγωνία, φόβος, λύπη, μοναξιά, πόνος, επικοινωνία, ελπίδα, χαρά. Όλα αυτά είναι πράγματα που βιώνουμε όλοι .Δεν θα μάθουμε από το βιβλίο αυτό τίποτα παραπάνω για το θάνατο , αλλά θα έχουμε περισσότερο εμπιστοσύνη στη ζωή. Θα ζούμε πιο έντονα και ουσιαστικά τις λύπες και τις χαρές που μας αναλογούν και θα εκτιμάμε τα μικρά και καθημερινά .Ο Αλέξανδρος Γεωργίου μοιράζεται με το αναγνωστικό κοινό ένα απελευθερωτικό μάθημα σοφίας.
Είναι μια σπουδή στο που πηγαίνεις, στο φόβο του θανάτου και πώς να αντιμετωπίζεις το θάνατο. Είναι ένας οδηγός τρυφερότητας και γενναιοδωρίας για τον καθένας μας. Είναι ένα άγγιγμα ψυχής. Με το πρόσχημα του θανάτου , ο συγγραφέας, ψιθυρίζει μια ωδή για τη ζωή. Το βιβλίο αυτό αντιγράφει τη ζωή και αφήνει τις λέξεις να τρέχουν και να βιάζονται να βγούνε και να γίνονται φάρμακο…
Αληθινό είναι εκείνο που χάθηκε για πάντα. Παράξενο πράγμα , χάνοντας ο άνθρωπος αποκτάει την αίσθηση για το πόσο ανεπανάληπτη είναι η περασμένη του ζωή και το σμίξιμο του χαμένου και του σημερινού , γεννάει μια ιδιαίτερη χαρά .Ίσως η προσπάθεια της επιστροφής στο παρελθόν είναι μια αμυντική αντίδραση. Εδώ βρίσκεται ο πολύτιμος νόμος της ανθρώπινης ζωής, ο νόμος της ελπίδας, της πίστης πως τίποτα δε χάνεται απόλυτα, χωρίς να αφήσει ίχνη πίσω του.
Ο νόμος , που ξεγελάει το σωματικό θάνατο του καθένα μας, η ελπίδα πως όλα είναι αιώνια. Τι απόλαυση να σκέφτεσαι και να καταλαβαίνεις πολλά από 
αυτά που αρχίζεις να αισθάνεσαι ύστερα από τα πενήντα σου χρόνια…Τι απόλαυση από την ίδια αυτή τη σκέψη… Ίσως η σκέψη έρχεται από τον όμορφο κόσμο των ονείρων…
Το βιβλίο «Με αφορμή ένα κακόηθες μελάνωμα. Είναι απλά τα πράγματα» ,είναι ένα βιβλίο για τη δύναμη που ξεπηδά μέσα από την αδυναμία. Το βιβλίο αυτό περιέχει μεγάλες αλήθειες , αδιανόητες συνθήκες, ακραίες καταστάσεις για γενναίες ψυχές. Μια συγκλονιστική, συναρπαστική και τολμηρή μαρτυρία και ταυτόχρονα γαλήνια και στοχαστική. Μια αυθόρμητη , χειμαρρώδη αφήγηση.
Ένα σπάνιο ακατέργαστο διαμάντι, που αξίζει πραγματικά να βρει το αναγνωστικό κοινό του.
Ο Αλέξανδρος Γεωργίου γεννήθηκε το 1958 στη Φιλιππιάδα , όπου τελείωσε το Δημοτικό και το Γυμνάσιο. Το διάστημα 1976-1981 φοίτησε στο Νομικό Τμήμα της Νομικής Σχολής του Εθνικού Καποδιστριακού Πανεπιστημίου. Μέλος του Δικηγορικού Συλλόγου Αθηνών, ασχολείται με τη δικηγορία από το 1983. Άλλο έργο του είναι : «Φιλιππιάς και Πέριξ».
