Το τελευταίο χρονικό διάστημα, λόγω του προσφυγικού ζητήματος, ακούμε συνεχώς για τις ΜΚΟ και τη δράση τους καθώς και για την δράση ακτιβιστών.
ΥΠΟΤΙΘΕΤΑΙ ότι οι ΜΚΟ παίζουν ανθρωπιστικό ρόλο χωρίς να επηρεάζονται από πολιτικές σκοπιμότητες.
Οι ακτιβιστές ΥΠΟΤΙΘΕΤΑΙ ότι δρουν με ρεαλιστική σκέψη και στα όρια του εθελοντισμού για να βελτιώσουν την κοινωνία.
Λέγονται Μη Κυβερνητικές για να είναι ανεξάρτητες, ακηδεμόνευτες, αταλάντευτες στο ανθρωπιστικό κυρίως στο έργο τους. Όταν όμως χρηματοδοτούνται;
Με την έξαρση του προσφυγικού στη χώρα μας οι πληροφορίες ότι μεγάλες ομάδες ΜΚΟ και ΑΚΤΙΒΙΣΤΩΝ εισρέουν στη χώρα μας και βρίσκονται στους χώρους προσέγγισης, υποδοχής και διαμονής προσφύγων για να βοηθήσουν τους ταλαιπωρημένους ανθρώπους.
Η δράση των μελών των ΜΚΟ ελέγχεται από κάποιο φορέα; Ο ρόλος των ΜΚΟ ακόμη και τα μέλη που βρίσκονται στη χώρα μας ελέγχονται;
Ξέρουμε πόσοι και ποιοι είναι; Που και σε τι θα βοηθήσουν; Υπάρχει συντονισμός τους;
Θέτουμε αυτά τα ερωτήματα γιατί μάλλον τίποτα από όλα αυτά δεν συμβαίνει. Και δεν συμβαίνει γιατί δεν θα είχαμε διάφορα παρατράγουδα.
Στέλνουμε πίσω στην Τουρκία (έστω αυτούς τους λίγους κάθε φορά) και εμποδίζουν τα πλοία να φύγουν.
Περνάνε τα χωρικά μας ύδατα ρυμουλκώντας σκάφη με μετανάστες (ήδη έχουν συλληφθεί αρκετοί και παραπέμπονται για κακούργημα).
Μπαίνουν μπροστά στα λεωφορεία για να μην αδειάσει το λιμάνι.
Βγάζουν ανακοινώσεις να πάνε στα σύνορα και να μείνουν στην Ειδομένη οι πρόσφυγες γιατί μόνο έτσι θα πιέσουν τους Σκοπιανούς να ανοίξουν τα σύνορα.
Πηγαίνουν σε καταυλισμούς και τους ξεσηκώνουν για να φύγουν, τους ζητάνε να καταλάβουν δρόμους, λιμάνια, να κάνουν απεργία πείνας και τροφής…
Μα καλά όλα αυτά τα κάνουν οι ΜΚΟ;;; Ναι (όχι όλοι) και συνεπικουρούμενοι από Έλληνες Ακτιβιστές ή 
μέλη ΜΚΟ.
Όχι δεν θα τους πάρει όλους η μπάλα. Υπάρχουν άνθρωποι που ήρθαν και βοήθησαν τα μέγιστα, από διάφορες χώρες της Ευρώπης και ακόμα από πιο μακριά, συμμετείχαν και περιέθαλψαν χιλιάδες. Σε αυτούς αξίζει ένα μεγάλο μπράβο και ένα μεγάλο ευχαριστώ.
Μετά από τόσο καιρό που οι πρόσφυγες κοιμούνται στις λάσπες των χωραφιών και στα τσιμέντα των λιμανιών, η ανοχή και η αντοχή τους μηδενίζεται και είναι δικαιολογημένη η διαμαρτυρία τους.
Όταν γυναίκες μόνες, παιδιά, χρήστες ναρκωτικών, αλκοολικοί, εγκληματίες, ανάπηροι, ψυχοσεξοανώμαλοι, αλλόθρησκοι και αλλόφυλοι ζουν ο ένας πάνω στον άλλο, χρησιμοποιούν τις ίδιες τουαλέτες είναι φυσικό να επαναστατούν και να ζητούν καλύτερες συνθήκες ή να τους επιτρέψουν να ταξιδέψουν στην Ευρώπη.
Την απόγνωση αυτή εκμεταλλεύονται κάποιοι και τους παρακινούν σε έκτροπα. Δεν μιλάμε για τις διαμαρτυρίες, μιλάμε για τις ακραίες καταστάσεις που δημιουργούν προβλήματα στους πολίτες και στη χώρα.
Πρέπει να αδειάσει το λιμάνι οπωσδήποτε, πρέπει να αδειάσουν τα νησιά, πρέπει να αδειάσουν τα χωράφια, να γίνουν ανθρώπινοι οι χώροι φιλοξενίας, να ακολουθηθούν οι διαδικασίες ασύλου, επαναπροώθησης και βέβαια καταγραφής και ελέγχου όσων εισέρχονται στη χώρα μας.
Τι είναι ΜΚΟ και ποιος ο ρόλος τους
Για να κατανοήσουμε το ρόλο αυτών των οργανώσεων θα πρέπει να μάθουμε γι αυτές.
Οι διεθνείς μη κυβερνητικές οργανώσεις έχουν ιστορία που χρονολογείται τουλάχιστον από το 1839. Εκτιμάται ότι μέχρι το 1914 υπήρχαν 1083 ΜΚΟ. Οι διεθνείς ΜΚΟ ήταν σημαντικές για το κίνημα κατά της δουλείας και το κίνημα για την ψήφο των γυναικών και κορυφώθηκε κατά τη διάρκεια της Παγκόσμιας Διάσκεψης Αφοπλισμού.
Ωστόσο, η φράση "μη κυβερνητική οργάνωση" τέθηκε σε λαϊκή χρήση με την ίδρυση του 
Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών το 1945 με τις διατάξεις του άρθρου 71 του Κεφαλαίου 10 του Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών για έναν συμβουλευτικό ρόλο για τις οργανώσεις που δεν είναι ούτε οι κυβερνήσεις ούτε τα κράτη μέλη.
Ένας «μη κυβερνητικός οργανισμός» ( ΜΚΟ) είναι ένας νομικά συγκροτημένος οργανισμός που δημιουργήθηκε από φυσικά ή νομικά πρόσωπα που λειτουργεί ανεξάρτητα από κάθε κυβέρνηση. Είναι επίσης ένας όρος που χρησιμοποιείται συνήθως από τις κυβερνήσεις για να αναφερθούν σε πρόσωπα που δεν ελέγχονται από την κυβέρνηση.
Στις περιπτώσεις κατά τις οποίες οι ΜΚΟ χρηματοδοτούνται εξ ολοκλήρου ή εν μέρει από τις κυβερνήσεις, οι ΜΚΟ υποστηρίζουν το μη κυβερνητικό προσωπικό αποκλείοντας τους εκπροσώπους των κυβερνήσεων από την ένταξή τους στην οργάνωση.
Ο όρος χρησιμοποιείται συνήθως μόνο για οργανώσεις που επιδιώκουν ορισμένους ευρύτερους κοινωνικούς στόχους που έχουν πολιτικές πτυχές, χωρίς να είναι εμφανώς πολιτικές οργανώσεις, όπως τα πολιτικά κόμματα.
Αντίθετα από τον όρο «Κυβερνητική οργάνωση», ο όρος «μη κυβερνητική οργάνωση» δεν έχει γενικά αποδεκτό νομικό ορισμό. Σε πολλές δικαιοδοσίες, αυτοί οι τύποι οργάνωσης ονομάζονται «οργανώσεις της κοινωνίας των πολιτών» ή αναφέρονται με άλλα ονόματα.
Ο αριθμός των διεθνών ΜΚΟ εκτιμάται σε 40.000. Οι εθνικοί ΜΚΟ είναι ακόμη περισσότεροι: Η Ρωσία έχει 277.000 ΜΚΟ, η Ινδία εκτιμάται ότι έχει περίπου 1,2 εκατομμύρια ΜΚΟ.
Ο ακτιβισμός ως έννοια ανήκει γενικά στη ρεαλιστική σ
κέψη και στον εθελοντισμό. Με τον όρο αυτό δηλώνεται χαρακτηριστικά όχι τόσο η θεωρητική αντίληψη του ανθρώπου περί του κόσμου γύρω του, όσο η θέλησή του να τον διαμορφώσει ανάλογα με τις επιθυμίες του «επί τω βέλτιστω», με την ανάλογη δράση του.
ΜΚΟ στην Ελλάδα
Ο Πενεπιστημιακός και συγγραφέας Απόστολος Διαμαντής σε κείμενό του στο protagon.gr αναφέρει μεταξύ των άλλων για τον ρόλο των ΜΚΟ και για τις Ελληνικές ΜΚΟ.
«Ο ρόλος λοιπόν των ΜΚΟ είναι καθαρά πολιτικός. Όταν η δράση τους έχει ανθρωπιστικό μανδύα συνήθως στοχεύουν στην υποκατάσταση των κρατικών λειτουργιών, στην σταδιακή αντικατάσταση των κρατικών θεσμών, των θεσμών του εθνικού κράτους δηλαδή, από τις «ανεξάρτητες αρχές», οι οποίες δεν ελέγχονται από τους θεσμούς του εθνικού κράτους και χρηματοδοτούνται από ευρωπαϊκά κονδύλια συνήθως ή από την ΟΥΝΕΣΚΟ ή από τον ΟΗΕ ή από Ιδρύματα που συνδέονται με την αμερικανική εξωτερική πολιτική. Σταδιακά ωστόσο τα ίδια τα υπουργεία αρχίζουν να χρηματοδοτούν και να κατευθύνουν ΜΚΟ, υπονομεύοντας έτσι εκ των έσω την κρατική ισχύ.
Στην ελληνική περίπτωση τη δράση των ΜΚΟ προώθησε αποφασιστικά η κυβέρνηση Σημίτη, την συνέχισε φυσικά η ΝΔ και την ολοκλήρωσε ο Γιώργος Παπανδρέου, ο οποίος ήδη από τη θητεία του στο ΥΠΕΞ επί Σημίτη αποδυνάμωσε το ρόλο των διπλωματικών υπηρεσιών του ελληνικού ΥΠΕΞ και τις αντικατέστησε από τους συμβούλους του υπουργού, που προέρχονταν από τα αμερικανικά ιδρύματα εξωτερικής πολιτικής.
Όλοι εξάλλου θυμούνται την ρήση του Πάγκαλου, ότι μέσα στο ελληνικό ΥΠΕΞ δεν μιλάνε καν ελληνικά, αλλά μόνον αγγλικά. Οι σύμβουλοι αυτοί, ασχολούμενοι κυρίως με την προώθηση των αμερικανικών σχεδίων στα Βαλκάνια (πχ. Σχέδιο Ανάν, Σκοπιανό, μουσουλμανική μειονότητα κλπ), χρηματοδοτούσαν αντίστοιχα και διάφορες απίθανες «ανθρωπιστικές» ΜΚΟ, οι οποίες ροκάνιζαν τους πόρους ενός κράτους που όδευε προς την χρεωκοπία.
Φυσικά εδώ είναι Ελλάδα. Και κάποιοι που ανακατεύθηκαν με τις ΜΚΟ πιθανόν και να πλούτισαν. Σιγά το θέμα. Οι μόνοι ήταν; Όλοι οι έξυπνοι έφαγαν από τις σάρκες αυτού του έθνους και τώρα έρχονται με τα μνημόνια να φάνε και τα κόκαλα».
115 εκατ € πήραν οι ΜΚΟ στην Ελλάδα (πηγή iefimerida)
Με πάνω από 115 εκατ. ευρώ είχαν χρηματοδοτηθεί τη δεκαετία 2000-2010, οι 431 ΜΚΟ προκειμένου να πραγματοποιήσουν το - πολλές φορές - αμφιλεγόμενο έργο τους.
Οπως προκύπτει από τον κατάλογο των αναλυτικών πληρωμών της Υπηρεσίας Διεθνούς Αναπτυξιακής Συνεργασίας (ΥΔΑΣ) προς τις ΜΚΟ, την περίοδο 2000-2010, που διαβίβασε στη Βουλή ο υφυπουργός Εξωτερικών Κυριάκος Γεροντόπουλος, στο πλαίσιο της απάντησης σε
ερώτηση βουλευτή, τη δεκαετία αυτή, τα 732 προγράμματα που ανέλαβαν οι ΜΚΟ που είχαν δημιουργηθεί, χρηματοδοτήθηκαν με περισσότερα από 1115 εκατ. ευρώ.
Οπως προκύπτει από τα ίδια στοιχεία από το 2003, το ύψος των ποσών που κατευθύνονταν προς τις ΜΚΟ εκτοξεύτηκε, ενώ η επιχορήγηση άρχισε να περιορίζεται πάλι από το 2008 κκαι έπειτα, για να φθάσει στο κατώτατο επίπεδο το 2010. Συγκεκριμένα, στις ΜΚΟ -ανά έτος- δόθηκαν τα εξής ποσά:
2000: 6,806 εκατ. ευρώΣτο συνοδευτικό έγγραφο, ο υφυπουργός Εξωτερικών ενημερώνει τον βουλευτή ότι από το 2000 έως σήμερα, έχουν υλοποιηθεί περί τα 732 προγράμματα αναπτυξιακής βοήθειας από ΜΚΟ, με χρηματοδότηση της ΥΔΑΣ. Όλα τα προγράμματα, εκτός από τα 198 που ευρίσκονται στο στάδιο της οικονομικής εκκαθάρισης, έχουν κλείσει, καθώς οι διαδικασίες έχουν ολοκληρωθεί μετά και από τον τελικό έλεγχο του Ελεγκτικού Συνεδρίου, το οποίο διαθέτει τους οικείους, ανά κλειστό πρόγραμμα, φακέλους.
Ο κ. Γεροντόπουλος διευκρινίζει, τέλος, ότι η ΥΔΑΣ δεν χρηματοδοτεί Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις, αλλά μόνο αναπτυξιακά και ανθρωπιστικά προγράμματα που υλοποιήθηκαν από ορισμένες ΜΚΟ, στο πλαίσιο της αναπτυξιακής διπλωματίας και της εκάστοτε πολιτικής, διεθνούς παρουσίας της χώρας μας.
Για να δείτε τον πίνακα με τις 431 ΜΚΟ και τα ποσά με το οποία επιχορηγήθηκαν την περίοδο 2000-2010, πατήστε ΕΔΩ.
Όλες οι ΜΚΟ, τα ιδρυτικά μέλη και τα ποσά
Το The Press Project (TPP) έφερε στη δημοσιότητα το 2014 έναν κατάλογο με όλες τις ΜΚΟ, τους υπεύθυνους, τα ιδρυτικά μέλη και ποσά που έλαβαν από το υπουργείο Εξωτερικών.
