Συνέντευξη 2ο μέρος. Β Τζερεμές, κρατάω τις πίκρες για μένα
Μια μακρόχρονη καριέρα σαν αυτή του Βασίλη Τζερεμέ δεν θα μπορούσε να χωρέσει σε λίγες σελίδες… για το λόγο αυτό την χωρίσαμε σε δύο μεγάλα μέρη. Έτσι ώστε οι αναγνώστες να μην κουραστούν αλλά και να μην «πλατιάσει» το ενδιαφέρον τους.
Στο πρώτο μέρος μιλήσαμε για το ξεκίνημα, τη πορεία στη Β εθνική, τους συμπαίκτες του.
Στη Ρόδο αποκρούοντας το ένα από τα δύο πέναλτι
Σήμερα με τον μεγάλο πορτιέρο της ΑΕΟ θα μιλήσουμε για τις μεγάλες μορφές της ΑΕ Ορχομενού, ποιον θεωρεί τον καλύτερο Ορχομένιο ποδοσφαιριστή όλων των εποχών, για την μεταγραφή του στον Ολυμπιακό αλλά και για τις καλές και κακές στιγμές στην μακρόχρονη καριέρα του.
Γιατί δεν πάει σήμερα στο γήπεδο και τι έχει να πει για την σημερινή ΑΕ Ορχομενού δείτε το βίντεο στην αρχική σελίδα.
Κύριε Τζερεμέ ποιός σας έμαθε τα μυστικά του τερματοφύλακα; Ποιος ουσιαστικά ανακάλυψε το ταλέντο σας;
Ηταν ο κ Χατζησάββας, αυτός με ξεκίνησε μου έμαθε τα μυστικά της μπάλας και πίστεψε στο ταλέντο μου. Του χρωστάω πολλά και είναι μια ευκαιρία να τον μνημονεύσω.
Ποιόν θεωρείται τον καλύτερο ποδοσφαιριστή εκείνης της εποχής;
Αναμφισβήτητα όλων των εποχών για μένα – τουλάχιστον από αυτους που γνώρισα – είναι ο Παναγιώτης Καραβασίλης ο επονομαζόμενος «Μπούτσκας»! Σκόραρε, έπαιζε με μυαλό, είχε φοβερή ντρίπλα, οι επελάσεις του δύσκολα ανακόπτονταν. Σίγουρα σε πολλούς αμυντικούς έχει μείνει αξέχαστος, τους έκανε δύσκολη τη ζωή στο γήπεδο… δεν μπορούσαν εύκολα να τον μαρκάρουν και ήταν μαγικό δίδυμο με τον Ντάνο ιδιαίτερα στο ένα-δύο!
Άλλους που θα ξεχωρίζατε διαχρονικά;
Θεωρώ επίσης έναν από τους μεγαλύτερους ποδοσφαιριστές τον Δημήτρη (Μήτσο) Παπαδόπουλο. Ήταν η σημαία της ΑΕΟ, η ψυχή έπαιζε με όλο το είναι του. Προωθούσε τους μικρούς, τα νέα ταλέντα. Επίσης Τιμολέων Παγούρας, Γιώργος Μερτζάνης, Γιάννης Αραπατσάκος, Θεμιστοκλής Λιανός, Λουκάς Τριανταγύλου, Λουκάς Πανάγος, Πέτρος Παναγιωτίδης, Κώστας Ξηρογιάννης, Γαλάνης, Φουντάς, Πλατωνίδης… Αυτοί ήταν και ο κορμός διαχρονικά της μεγάλης ΑΕΟ.
Σίγουρα σε μια μακρόχρονη καριέρα υπήρξαν και προβλήματα...
Ενώ είχαμε μεγάλα ταλέντα πάσχαμε από Διοίκηση. Όταν ο Ορχομενός ήταν στη Β εθνική τα άτομα που ήταν στο ΔΣ μόλις πέφταμε παρατούσαν την ομάδα και αναλάμβαναν άσημοι άνθρωποι από αγάπη. Και, ας τους μνημονεύσω, ο Ανέστης Δούμας, ο Κυριάκος Παπαλουκάς, ο Κώστας Παπακωνσταντίνου κυρίως αυτοί. Μόλις την ανέβαζαν, εμφανιζόντουσαν οι σωτήρες. Δεν είχα σκοπό να μιλήσω για τα διοικητικά αλλά δεν θέλω να επεκταθώ ας το αφήσουμε…
Ο Τζερεμές που δεν είναι "τζερεμές"
Οι καλύτερες προσωπικές στιγμές στη καριέρα σας;
Είναι πολύ δύσκολη η θέση του τερματοφύλακα από τη φύση της. Μπορεί ένας επιθετικός να χάσει πενήντα ευκαιρίες και να βάλει ένα γκολ και να μη σημαίνει τίποτα ενώ ένας τερματοφύλακας να αποκρούσει 50 σουτ και να δεχτεί ένα γκολ, είναι τελείως διαφορετικά.
Τα καλύτερά μου παιχνίδια τα έχω κάνει με τον Ολυμπιακό και τη Νίκη Βόλου, τη Λαμία, μέσα στην Ελευσίνα και βέβαια με τον Ροδιακό στη Ρόδο. Σε αυτό το παιχνίδι έπιασα δύο πέναλτι, κερδίσαμε με 2-0 και αναδείχτηκα το πρόσωπο της αγωνιστικής της Β εθνικής τότε.
Πίκρες; Σίγουρα θα είχατε…
.. ναι αλλά δεν θέλω να αναφερθώ, τις κρατάω για μένα…
…ξεπεράστηκαν; τις ξεχάσατε;
Έχει μείνει μια μικρή πίκρα…
Ένας μεγάλος ποδοσφαιριστής όπως εσείς θα είχε προτάσεις για μεταγραφή, είχατε;
Να ξεκινήσω με τον Ολυμπιακό, με είχε κρατήσει για 40 ημέρες και με δοκίμαζε. Εκείνη την περίοδο ο Ολυμπιακός δεν είχε τερματοφύλακα, είχε φύγει ο Φρονιμίδης και δοκίμαζε τερματοφύλακες. Ήταν προπονητές ο Σπάικς και ο Ζέκοβιτς οι οποίοι ήταν ενθουσιασμένοι μαζί μου και το κλίμα θετικό για να καταλήξω στον Ολυμπιακό.
Τότε ήρθε προπονητής ο Μπόμπεκ και η ομάδα είχε πάει στην Αμερική για αγώνες με την ομογένεια. Έγινε η επιλογή και μείναμε εγώ, ο Βαρλάμος, ο Μυλωνάς που τελικά έπαιξε στον Ολυμπιακό, ο Στέφος και ένας ακόμη που δεν θυμάμαι.
Στη τελευταία προπόνηση στο Καραϊσκάκη, εκείνη την εποχή το έφτιαχναν για τους Πανευρωπαϊκούς αγώνες στίβου το 1969, δεν είχε δοκάρια, είχαμε βάλει δύο μπάλες και ο Ηλίας Υφαντής, αυτός ο μεγάλος ποδοσφαιριστής, είχε αναλάβει να μας προπονεί μέχρι να επιστρέψει η ομάδα από την Αμερική. Ο Υφαντής μου χτυπούσε πέναλτι και δεν μπορούσε εύκολα να βάλει γκολ, ήμουν καλός στα πέναλτι. Φορούσα «πάνινα» παπούτσια, γλίστρησα και χτύπησα λίγο στον ώμο. Μου «κρέμασαν» το χέρι για μια βδομάδα και τότε επέστρεψε η ομάδα. Είπαν στον Μπόμπεκ ότι είμαι η πρώτη επιλογή τους αλλά μόλις έμαθε ότι έχω χτυπήσει στη πλάτη είπε όχι. Τερματοφύλακα με τραύμα στη πλάτη δεν παίρνω τους είπε.
Η τύχη μου έπαιξε αυτό το παιχνίδι και δεν πήγα σε αυτή τη μεγάλη ομάδα.
Όμως δεν θεωρώ ευκαιρία τη μεταγραφή μου στον Ολυμπιακό. Μεγάλη ευκαιρία ήταν η μεταγραφή μου στη Βέροια που με ζήτησε επισήμως μόλις ανέβηκε στην Α εθνική. Επίσης με είχε ζητήσει ο ΠΑΟΚ, η Λιβαδειά.
Αρχές του 1970, με μία από τις ομάδες που αγωνίστηκε
Φτάσατε κοντά να γίνουν αυτές οι μεταγραφές; Τι έφταιξε και δεν πραγματοποιήθηκαν;
Δυστυχώς οι απαιτήσεις των τότε διοικούντων την ΑΕΟ ειδικά στο πρόσωπό μου ήταν υπερβολικές. Υπήρχε, τότε, μια διάταξη για τις μεταγραφές που όποιος αθλητής υπηρετούσε τη θητεία του μακριά από το τόπο της ομάδας του, μπορούσε να πάρει μεταγραφή σε ομάδα του τόπου που υπηρετούσε και όταν απολυθεί να γυρίσει στην προηγούμενη ομάδα του.
Αυτό συνέβαινε με εμένα. Με ήθελε η Βέροια και ήρθαμε μαζί με το Συμβούλιο και τον προπονητή Καραφίλοβιτς, για να συζητήσουμε. Τότε ο Ορχομενός ζήτησε για ένα χρόνο 300.000 δραχμές που θεωρήθηκε και ήταν βέβαια υπερβολικό ποσό για την εποχή. Θεωρώ ότι κάποιοι δεν ήθελαν να φύγω και δεν με άφηναν!
Υπερβολικές ήταν οι απαιτήσεις και με τον Λεβαδειακό, τη Χαλκίδα… πάντα υπερβολικές απαιτήσεις στο πρόσωπό μου. Δεν ξέρω τους λόγους αλλά αυτή είναι η πίκρα μου.
Το 1989 περίπου, ο τότε πρόεδρος της ομάδας (Ανέστης Δούμας) με βρήκε και μου λέει έλα να σου κάνω ένα δώρο. Μου έδωσε το δελτίο μου θεωρημένο μέχρι και το 1987! Πράγμα που σημαίνει ότι πάντα με ήθελαν εδώ…
Εκτός από αυτή τη πίκρα, υπήρξαν άλλες;
Ναι υπήρξε μια πολύ μεγάλη πίκρα αλλά δεν θέλω να δώσω συνέχεια, δεν θέλω να το συζητήσω, θέλει πολύ συζήτηση και θα πρέπει να αναφερθώ σε πρόσωπα. Δεν θέλω να μιλήσω για αυτό, βέβαια έμεινε ένα στίγμα. Δε πειράζει… να παίζεις τόσα χρόνια και να μη σε αναφέρουν ποτέ στους διακριθέντες κάποιοι ανταποκριτές εφημερίδων. Επίσης στις πιθανές συνθέσεις που έδιναν πριν τον αγώνα ποτέ δεν με έδιναν βασικό, όλο αναπληρωματικό και την Κυριακή έπαιζα εγώ.
Παίζαμε στο γήπεδο του Αιγάλεω Ορχομενός-Κάδμος και ο νικητής θα πήγαινε στο τελικό για την άνοδο στη Β εθνική. Εγώ τότε ήμουν φαντάρος.
Έπαιζα στην εθνική ενόπλων. Δεν με έβαλαν στην ομάδα για κάποιο λόγο… Πήγα στο γήπεδο, μπήκα στα αποδυτήρια, προπονητής ήταν ο Μάγειρας του Λεβαδειακού, ξεκίνησε την σύνθεση, τερματοφύλακας ο Πέτρος (Παναγιωτίδης) συνεχίζει λέει τη σύνθεση και δεν με βάζει ούτε αναπληρωματικό. Είπα τότε σε ένα παράγοντα, τι γίνεται δεν κάνω ούτε για αναπληρωματικός; Δεν σε ξέρει ο προπονητής μου λέει… φανταστείτε την έκπληξή μου.. τόσα χρόνια συμμετοχής… Ήταν από τις μεγαλύτερες πίκρες που πήρα.
Στην Εθνική κληθήκατε;
Ναι στην εθνική Νέων μια φορά.
Μετά από τόσα χρόνια στα γήπεδα, τι γεύση σας έχει μείνει;
Γλυκιά. Δεν ξεχνάω ότι οι Ορχομένιοι έφτασαν σε σημείο να νε λατρέψουν, με σήκωναν στις πλάτες τους. Δεν ξεχνιούνται αυτά και τους ευχαριστώ για μία ακόμα φορά. Στο ποδόσφαιρο χρωστάω πολλά. Γνώρισα πολλούς ανθρώπους σε όλη την Ελλάδα που ακόμα με θυμούνται. Γύρισα όλοι τη χώρα για 15 χρόνια, μου έδωσε ελευθερία, ανεξαρτησία και μέσα από αυτό διαμορφώθηκε και ο χαρακτήρας μου.
Είχατε οφέλη;
Το μεγαλύτερο από όλα η γνωριμία με τη γυναίκα μου. Είχα τη τύχη αυτή την υπέροχη γυναίκα να τη γνωρίσω μέσω του ποδοσφαίρου και είναι αυτή που με στήριξε σε όλη τη ζωή μου στα καλά και στα άσχημα. Τόσο στην ποδοσφαιρική καριέρα αλλά και στη ζωή. Μού χάρισε ένα αγόρι και ένα κορίτσι που με τη σειρά τους τέσσερις εγγονές που είναι πλέον οι μεγάλες χαρές της ζωής μου.
Πηγαίνετε τώρα στο γήπεδο;
Όχι, δυστυχώς… στεναχωριέμαι πολύ και υπάρχουν και ιδιαίτεροι λόγοι που δεν μου το επιτρέπουν αλλά θέλω να πω ότι πρέπει να ασχοληθούμε περισσότερο με το άθλημα, ας βοηθήσουμε τα νέα παιδιά και αυτούς που ασχολούνται διοικητικά. Βλέπω τώρα την ομάδα και με πιάνει θλίψη…
Τι θα λέγατε στα νέα παιδιά, για την σύγχρονη ΑΕΟ;
Προς τους Διοικούντες, να παραμερίζουν πάντα τους εγωισμούς, και να βρούνε κάποιο τρόπο να χτίσουν ομάδα με νέα παιδιά Ορχομένια με τη βοήθεια φυσικά όλων μας. Δεν χρειάζεται ο πρωταθλητισμός, ας πέσουμε και μια κατηγορία. Να πάρουν εμπειρίες και να έχουμε καλύτερη πορεία στη συνεχεία.
Είναι ήρωες αυτοί που ασχολούνται με τα διοικητικά, πέρα από τις μικρότητες.
Τι θα λέγατε στον Ορχομένιο φίλαθλο;
Πρέπει να βοηθήσουμε την ομάδα τώρα στα δύσκολα, περνάει μια κρίση και πρέπει να συμπαρασταθούμε. Δεν γίνεται να βρίζουμε τα παιδιά. Ας τα βοηθήσουμε να κάνουν την προσπάθειά τους.
Οι φίλαθλοι έχουν τον πρώτο και το τελευταίο λόγο, μπορεί να ανεβάσουν αλλά και να ρίξουν την ομάδα. Να συμπαρασταθούν στην ομάδα, να αγκαλιάσουν τους νέους με ζεστασιά και αγάπη.
Το μέλλον πως το βλέπετε;
Πρέπει να χτιστεί από την αρχή με βάση τα παιδιά του Ορχομενού, του ευρύτερου Δήμου μας σήμερα εννοώ. Με υπομονή, να βοηθήσουμε όλοι μας τα νέα παιδιά και σιγά-σιγά να χτίσουμε ένα καλό σύνολο.
Ευχή σας;
Ο Ορχομενός αξίζει τα καλύτερα, η τότε ομάδα με τις τότε συνθήκες τις άξιζε εκεί που βρέθηκε. Τώρα είναι άλλα τα δεδομένα και πρέπει σε αυτή τη φάση να μετρήσουμε τις δυνατότητές μας, να καταξιωθούμε πρώτα στη κατηγορία που βρισκόμαστε και με σταθερά βήματα να επιδιώξουμε το καλύτερο. Εύχομαι να έρθουν πάλι μεγάλες στιγμές και όταν θα έρθουν θα είναι ιδιαίτερη χαρά για μας που ζήσαμε ένδοξες στιγμές.
Πλατωνίδης-Ρωσίδης
Φόρεσαν την φανέλα της ΑΕ Ορχομενού, λατρεύτηκαν, δοξάστηκαν και άφησαν εποχή στο ποδοσφαιρικό γίγνεσθαι της πατρίδας μας αλλά κέρδισαν και μια ξεχωριστή θέση στο πάνθεον της ΑΕΟ και στις καρδιές των φιλάθλων. Μιλάμε για τον Αγγελο Πλατωνίδη και τον Ηλία Ρωσίδη για τους οποίους ο Βασίλης Τζερεμές μίλησε με ξεχωριστή ευαισθησία.
Αγγελος Πλατωνίδης
Είχαμε τη τιμή εκείνη την περίοδο στην μεγάλη ομάδα, να έχουμε και πρώτο σκόρερ της Β εθνικής, τον Αγγελο Πλατωνίδη με 27 γκολ. Είχαμε βέβαια επίθεση-φωτιά. Πλατωνίδης, Καραβασίλης, Ντάνος, Φουντάς… και βέβαια ένας μεγάλος μέσος ο Λουκάς Πανάγος που για μένα θα έπρεπε να ασχοληθεί περισσότερο με το ποδόσφαιρο. Θα είχε κάνει καριέρα πιστεύω σε μεγάλη ομάδα.
Δεν ήταν Ορχομένιος ο Πλατωνίδης, πως βρέθηκε να παίζει στην ΑΕΟ;
Έπαιξε δύο χρόνια μόνο, τον πήραμε από την ΑΕΚ και είχα τη τύχη να παίξω μαζί του. Ήταν καταπληκτικός ποδοσφαιριστής με ιδιαίτερη ευστοχία στις στημένες φάσεις. Τα φάουλ έξω από την περιοχή ήταν σαν πέναλτι γι αυτόν. Παρακαλούσαμε να γίνει φάουλ παρά πέναλτι.
Ρωσίδης τι σας λέει αυτό το όνομα;
Μεγάλη Τιμή, ξχωριστή περίπτωση με τον Ηλία Ρωσίδη τον οποίο είχα προπονητή αλλά και συμπαίκτη. Τεράστια μορφή, μεγάλη προσωπικότητα και τιμή για τον Ορχομενό που τον είχαμε εδώ. Αν εμείς κάναμε ένα μικρό βήμα στο ποδόσφαιρο τι να πούμε για τον Ρωσίδη, για τη μέγιστη προσφορά του στον Ολυμπιακό και στο ελληνικό ποδόσφαιρο. Ο αρχηγός!
Δείτε το βίντεο
Μπάμπης Ζαννιάς
