Asopichos Logo
28-03-2024
Asopichos Logo
132

«Το φιλί του δράκου»

< 8 λεπτά
05.03.17 • 18:52
#Tags:

«Το φιλί του δράκου» Χ.Δημουλίδου Εκδόσεις Ψυχογιός 2016 σελ. 370

Γράφει : Ο Κώστας Τραχανάς

Παρασκευή 13 Μαρτίου 1964 Γενικό Νοσοκομείο Σερρών .Ώρα 05.10. Ένα νεαρό κορίτσι βάδιζε με κόπο, αγκομαχώντας στο χιονισμένο προαύλιο του νοσοκομείου. Ήταν ολομόναχη. Τράβηξε το δεξί της χέρι πάνω απ΄την τεράστια κοιλιά της και το έσυρε προς τα κάτω , μέχρι που τα παγωμένα της δάχτυλα γαντζώθηκαν με το %cf%84%ce%bf-%cf%86%ce%b9%ce%bb%ce%af-%cf%84%ce%bf%cf%85-%ce%b4%cf%81%ce%ac%ce%ba%ce%bf%cf%85-1αριστερό, σε μια προσπάθεια να συγκρατήσει το μωρό που ερχόταν. Ήταν δεν ήταν δεκάξι χρόνων…

Δυστυχώς λίγη ώρα αργότερα η άγνωστη κοπέλα ξεψύχησε στο νοσοκομείο , από ακατάσχετη αιμορραγία, αφού γέννησε ένα υγιέστατο κοριτσάκι.

Την ίδια ώρα η Ελένη Ιορδανίδου , γυναίκα του Χρήστου Ιορδανίδη ,που είχε εργοστάσιο ρυζιού, άλλη μία πρωτάρα ετοιμόγεννη ,ερχόταν με ταξί να γεννήσει. Η αδελφή Αριστέα και ο γιατρός Μπάκας την βοήθησαν να ξεγεννήσει. Αλλά όταν γεννήθηκε το μωρό, ο γιατρός έμεινε άναυδος με αυτό που έβλεπε. Το ίδιο και η Αριστέα. Το μωρό ήταν υπέροχος ξανθός άγγελος με τεράστια απορημένα μάτια και κατακόκκινα ζουμερά χείλη. Όταν η Ελένη Ιορδανίδου ζήτησε να δει το μωρό της , παρά την προσπάθεια του γιατρού και της αδελφής, να μην το δει ακόμα , αυτή επέμενε. Όταν το είδε, το ουρλιαχτό της Ελένη Ιορδανίδου ακούστηκε σε όλο το νοσοκομείο. Τι είχε συμβεί ; Πέθαινε και αυτή ; Ή μήπως είχε πεθάνει το μωρό της ;

Άσχημη εκείνη ημέρα. Παρασκευή και 13 του μήνα .Γρουσούζικη μέρα…

Η Ελένη ήταν από φτωχή οικογένεια και η πεθερά της δεν την ήθελε για νύφη .Όταν παντρεύτηκε τον Χρήστο Ιορδανίδη ,ο καιρός περνούσε και η πολυπόθητη εγκυμοσύνη δεν ερχόταν .Τότε ήταν που πρόσεξε ότι ο άντρας της είχε αρχίσει να απομακρύνεται από κοντά της .Αργά αλλά σταθερά .
Η Τζώρτζια ,η πεθερά της, έριχνε σταγόνα σταγόνα το φαρμάκι της στον Χρήστο.

-Δεν φτάνει που δεν έχει δεκάρα , είναι και στέρφα η γυναίκα σου .Άχρηστη. Χέρσο χωράφι! Να την χωρίσεις, του έλεγε συνέχεια.

Αν ένα παιδί έσωζε τον γάμο της και κρατούσε τον άντρα της στο σπιτικό τους, πλάι της , τότε ίσως χρειαζόταν τη βοήθεια …κάποιου άλλου άντρα. Ποιος θα ήταν ο «δότης» ; Ο στρατός στις Σέρρες ήταν πολύς…

Είκοσι πέντε χρόνια μετά .
Πέμπτη 28 Σεπτεμβρίου 1989 .Θεσσαλονίκη .
Ο αστυνόμος Α΄ Φώτης Στεργίου της Υποδιεύθυνσης Δίωξης
Εγκλημάτων κατά Ζωής και Ιδιοκτησίας κοίταζε τον φάκελο που αφορούσε μια κοπέλα, την Βασιλική Κιόσογλου που είχε στραγγαλιστεί πριν από έξι ημέρες .Δεν είχε βιαστεί, δεν είχε κακοποιηθεί, ούτε και έλειπε το παραμικρό από τα προσωπικά της αντικείμενα.

Σάββατο 11Νοεμβρίου 1989 .Θεσσαλονίκη.
%cf%84%ce%bf-%cf%86%ce%b9%ce%bb%ce%b9-%cf%84%ce%bf%cf%85-%ce%b4%cf%81%ce%ac%ce%ba%ce%bf%cf%85-%ce%b5%cf%86%cf%89%cf%86Η Λένα Γκότση βρέθηκε νεκρή κοντά στο γήπεδο του Θερμαϊκού .Δεν είχε κακοποιηθεί, βιαστεί ή ληστευτεί. Αιτία θανάτου ο στραγγαλισμός. Ο αστυνόμος Φώτης Στεργίου κοίταξε με ενδιαφέρον τους δύο φακέλους και είδε ότι παρουσίαζαν κάποιες ομοιότητες. Και οι δύο γυναίκες είχαν γεννηθεί στις 13 Μαρτίου 1964 στο Νοσοκομείο των Σερρών και οι δύο είχαν στραγγαλιστεί με βρόχο.

Δευτέρα 11 Δεκεμβρίου 1989.Λάρισα.
Η Βαρβάρα Μπούσσιου βρέθηκε και αυτή στραγγαλισμένη με βρόχο .Ήταν και αυτή Σερραία. Είχε γεννηθεί και αυτή στις 13 Μαρτίου 1964.

Τρεις γυναίκες. Τρεις νέες γυναίκες θύματα και ένας δολοφόνος .

Ποιο ήταν το αόρατο νήμα που συνέδεε όλους αυτούς μεταξύ τους ; Ποιο ήταν το μυστικό που είχε παραμείνει θαμμένο εικοσιπέντε χρόνια ; Ποιος το είχε θάψει ; Γιατί; Και γιατί το ξέθαβε τώρα ;Υπήρχε κάποιος σοβαρός λόγος να το κάνει; Ήταν προμελετημένο; Ήταν προγραμματισμένο ; Ήταν τυχαίο γεγονός ; Ήταν θυμός ; Ή ήταν απλώς η δίψα του φονιά , που ξύπνησε στα καλά καθούμενα ; Πόσοι και πόσοι παρανοϊκοί φονιάδες δεν ζουν δίπλα μας σαν απλοί και φιλήσυχοι πολίτες μέχρι να ξυπνήσει το κτήνος μέσα τους ;
Μια ανταλλαγή, μια συμφωνία, ένας διαμαντένιος σταυρός, η προδοσία ενός όρκου, μια δυσμορφία, μια μαύρη καμπαρντίνα, ένα φιλί στο μέτωπο, ένας Δράκος, μια κατάρα, μια θάλασσα μίσους, μια εκδίκηση, ένας μεγάλος πόνος, ένα μικρό λάθος της φύσης ,ο πόνος μιας μάνας,μια ποθητή γυναίκα, ένα κυπαρισσί φουλάρι, ένα μπουκάλι αιθέρας, ένα μέντιουμ, μια Κόλαση, η κοινωνική κατακραυγή, το καλό και το κακό…

Ο δολοφόνος ήταν πανέξυπνος και μέχρι στιγμής την αστυνομία την έπαιζε στα δάχτυλα. Σίγουρα σχεδίαζε τον επόμενο φόνο. Αν το σχέδιό του ήταν να αφανίσει αυτά τα άτυχα κορίτσια που γεννήθηκαν στις 13 Μαρτίου 1964 στο Νοσοκομείο Σερρών , τότε ο επόμενος στόχος του ήταν το…
Όλοι μας έχουμε ένα εσωτερικό δωμάτιο όπου παραμονεύουν οι δαίμονές μας. Μόνο όταν το ανοίγουμε και κοιτάξουμε μέσα του , είμαστε πραγματικά ελεύθεροι.

Ένα βιβλίο που σε βάζει στη διαδικασία να σκεφτείς σε ποιον θα το χαρίσεις ακόμα και την ώρα που το διαβάζεις.

Η ΧΡΥΣΗΙΔΑ ΔΗΜΟΥΛΙΔΟΥ γεννήθηκε και μεγάλωσε στις Σέρρες. Μόλις αποφοίτησε, ήρθε στην Αθήνα και γράφτηκε στη Σχολή Αεροσυνοδών, την Α.S.T. Αμέσως μετά προσελήφθη στην Ολυμπιακή Αεροπορία ως ιπτάμενη συνοδός. Παράλληλα με τη %ce%b4%ce%b7%ce%bc%ce%bf%cf%85%ce%bb%ce%af%ce%b4%ce%bf%cf%85δουλειά της, συνεργάστηκε για κάποιο διάστημα ως δημοσιογράφος με το περιοδικόDiscomoda In, κάνοντας ρεπορτάζ σε όλο τον κόσμο. Το 1997 εξέδωσε το πρώτο της βιβλίο από τις Εκδόσεις Λιβάνη, στις οποίες μέχρι το 2008 εξέδωσε 18 έργα. Από το 2009 μέχρι σήμερα συνεργάζεται με τις Εκδόσεις ΨΥΧΟΓΙΟΣ, όπου έχει εκδώσει συνολικά 12 έργα. Από το 2013 ξεκίνησε συνεργασία με τις Εκδόσεις Διάπλαση για την έκδοση παραμυθιών.

Όλα της τα βιβλία έχουν γίνει μπεστ σέλερ. Ακούραστη, αστείρευτη και αγιάτρευτα ερωτευμένη με την πένα, όπως δηλώνει η ίδια, ζει πλέον για να γράφει. Για το βιβλίο της ΜΗΝ ΠΥΡΟΒΟΛΕΙΤΕ ΤΗ ΝΥΦΗ πήρε το Πρώτο Βραβείο Αναγνωστικού Κοινού στην Κύπρο, ενώ παράλληλα ήταν υποψήφια για το ίδιο βραβείο και στην Ελλάδα. Για τρεις συνεχόμενες χρονιές ήταν υποψήφια για το βραβείο «Συγγραφέας της Χρονιάς» του περιοδικού Life & Style. Το 2004 βραβεύτηκε από το ΠΟΛΚΕΟΑ, το Πολιτιστικό Κέντρο Εργαζομένων της Ολυμπιακής Αεροπορίας. Το 2011 βραβεύτηκε από τη γενέτειρά της, τις Σέρρες, για την προσφορά της στα γράμματα. Πρόσφατα, τον Ιανουάριο του 2014, βραβεύτηκε από το %ce%b4%ce%b7%ce%bc%ce%bf%cf%85%ce%bb%ce%af%ce%b4%ce%bf%cf%85-1λογοτεχνικό τμήμα της πρώην Ολυμπιακής Αεροπορίας. Το βιβλίο της ΤΟ ΣΤΑΥΡΟΔΡΟΜΙ ΤΩΝ ΨΥΧΩΝ μεταφράστηκε στα αγγλικά και το ΤΑ ΔΑΚΡΥΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ στα βραζιλιάνικα και τσέχικα, ενώ ΤΟ ΚΕΛΑΡΙ ΤΗΣ ΝΤΡΟΠΗΣ θα κυκλοφορήσει σύντομα στα τουρκικά. Έχει παρακολουθήσει μαθήματα σεναρίου και σεμινάρια φιλοσοφίας, γράφει σενάρια και στίχους και φέτος έγραψε τα δύο πρώτα της θεατρικά έργα: Για ένα μπουκάλι φθηνό κρασί και Ποτέ δεν είναι αργά για την αγάπη και Εννέα χρόνια σιωπής. Άνθρωπος προσιτός και ιδιαίτερα κοινωνικός, έχει ταξιδέψει σε όλο τον κόσμο και της αρέσει πολύ το διάβασμα και η έρευνα. Είναι φανατική φιλόζωη και οικολόγος και θεωρεί ότι τα παιδιά είναι η μοναδική ελπίδα για ένα ειρηνικό αύριο, αρκεί να γαλουχηθούν σωστά. Μότο της: σπίτι χωρίς βιβλία, δωμάτιο δίχως παράθυρα. Στόχος της: να γράφει βιβλία που θα αγαπηθούν. Όνειρό της: να υπάρξει αγάπη και δικαιωμένοι άνθρωποι. Ευχή της: να υπάρχουν ευτυχισμένα και χαρούμενα παιδιά. Ουτοπία της: να μπορούσε να γυρίσει πίσω τον χρόνο και να πετάξει ξανά με στολή, με τα φτερά της Ολυμπιακής, δίπλα στους παλιούς συναδέλφους της…

asopichos efimerida viotia clip
Asopichos Logo white
Θέλοντας να αποδώσουμε τιμή στον πρόγονό μας, τον Ορχομένιο Ολυμπιονίκη δώσαμε το όνομά του στη προσπάθειά μας. Μέγιστη τιμή και βαριά κληρονομιά την οποία θα προσπαθήσουμε να υπερασπιστούμε. Ονομάσαμε Ασώπιχο την ιστοσελίδα μας γιατί ο Ολυμπιονίκης, ανήκει σε όλους, όπως και η ιστοσελίδα μας. Γιατί η αλήθεια και η ενημέρωση χρειάζονται μεγάλη προσπάθεια, είναι ένας συνεχής αγώνας δρόμου…

Ακολουθήστε μας

menu-circle