«Το χρηματοκιβώτιο των φοροφυγάδων-Η Λίστα Φαλσιανί» Ε.Φαλσιανί –Α.Μινκούτσι Εκδόσεις Λιβάνη 2015 σελ. 286
Το «βαθύ λαρύγγι» του σκανδάλου με τους κρυφούς λογαριασμούς της HSBC , το ελληνικό σκέλος της οποίας μεταβαπτίστηκε «λίστα Λαγκάρντ», αποκαλύπτει στον κόσμο ότι στα ταμεία των τραπεζών τα καθαρά χρήματα αναμειγνύονται με το χρήμα των φοροφυγάδων, των εμπόρων ναρκωτικών, των μαφιόζων και των εγκληματιών κάθε είδους. Άνθρωποι με ριγέ κοστούμια και αφεντικά με πολυβόλα πλάι πλάι, χωρίς διακρίσεις!
Γράφει : Ο Κώστας Τραχανάς
«Η δουλειά μου δεν έχει τελειώσει ακόμα… Όσα έχουν διαρρεύσει στα ΜΜΕ δεν είναι παρά η κορυφή του παγόβουνου. Οι φορολογικές αρχές έχουν πρόσβαση σε πολύ περισσότερα δεδομένα», δήλωσε τον Μάιο του 2015 ,στην ισπανική εφημερίδα Ελ Μούντο, ο Ερβέ Φαλσιανί , το «βαθύ λαρύγγι» του σκανδάλου με τους κρυφούς λογαριασμούς της HSBC , το ελληνικό σκέλος της οποίας μεταβαπτίστηκε «λίστα Λαγκάρντ».
127.000 καταθέτες της HSBC στη Γενεύη, που βρέθηκαν στο επίκεντρο μιας υπόθεσης, η οποία το 2009 έκανε τον τραπεζικό κόσμο της Ελβετίας να τρέμει. Ανάμεσα στους πελάτες της τράπεζας αυτής υπάρχουν χιλιάδες εταιρείες, τραστ και επενδυτικά κεφάλαια που εδρεύουν σε φορολογικούς παραδείσους.
Το όνομα του Ερβέ Φαλσιανί κάνει την εμφάνισή του στα πρωτοσέλιδα των εφημερίδων περί τα τέλη του 2009, όταν ο ευρωπαϊκός Τύπος τον κατονομάζει ως συντάκτη του καταλόγου με τους πιθανούς φοροφυγάδες της τράπεζας HSBC της Γενεύης, της αποκαλούμενης «Λίστα Φαλτσιανί».
Το ενδιαφέρον των ΜΜΕ επικεντρώνεται από την αρχή στα ονόματα των πλουσίων που μετέφεραν τις περιουσίες τους στην Ελβετία, χωρίς οι περισσότεροι από αυτούς να τις δηλώσουν στις 
φορολογικές αρχές των χωρών τους. Ωστόσο, κανείς δεν αντιλαμβάνεται σε όλη τους την έκταση τις συγκλονιστικές διαστάσεις του γεγονότος.
Οι λογαριασμοί που αντιγράφηκαν από τα πληροφοριακά συστήματα της τράπεζας ανήκουν σε περισσότερους από 10.000 Ιταλούς πελάτες, 6.000 Αμερικανούς, 1.800 Ιάπωνες και ισάριθμους Ισπανούς, 1.300 Έλληνες. Ακολουθούν οι Κινέζοι, οι Βραζιλιάνοι , οι Αργεντινοί , οι Τούρκοι : σύγχρονοι Κροίσοι , άντρες και γυναίκες, από 183 χώρες του κόσμου.
Στην Ευρώπη παραμένουν αφορολόγητα 1.000 δισ. Ευρώ τον χρόνο. Με αυτό τον τεράστιο όγκο χρήματος και τη δύναμη του να διαφθείρει τους πολιτικούς συγκρούεται ο Φαλσιανί όταν αποφασίζει να εγκαταλείψει την άνετη ζωή του ως μηχανικού πληροφορικής στη μεγάλη αυτή διεθνή τράπεζα με ετήσιο εισόδημα 120.000 ευρώ.
Αλλά οι προθέσεις του να βοηθήσει τις φορολογικές και δικαστικές αρχές της Γαλλίας και άλλων χωρών συνθλίβονται, σχεδόν από την αρχή, πάνω στο βέτο του πολιτικού κόσμου.Στη Γαλλία είναι ο τότε Πρόεδρος της Δημοκρατίας Νικολά Σαρκοζί αυτός που επιτρέπει τη συγκάλυψη των ερευνών. Στην Ιταλία οι υπηρεσίες πληροφοριών παρεμποδίζονται από τη Ρώμη κατόπιν εντολής, όταν ακόμα στην ηγεσία της κυβέρνησης βρίσκεται ο Μπερλουσκόνι.
Από το Φεβρουάριο του 2013 ο Φαλτσιανί βρίσκεται υπό επιτήρηση στην Ισπανία.Για την υπεράσπισή του έχουν κινητοποιηθεί οι «Αγανακτισμένοι» της Ισπανίας.
Οι χιλιάδες πληροφορίες που κατέληξαν στα χέρια των φορολογικών και δικαστικών αρχών της Γαλλίας –και στη συνέχεια παραδόθηκαν, τουλάχιστον ένα μέρος αυτών, στις αρχές άλλων κρατών– συνιστούν καίριο πλήγμα στο τραπεζικό απόρρητο της Ελβετίας.
Ποτέ στο παρελθόν δεν είχε συμβεί κάτι ανάλογο, δηλαδή να υποκλαπεί ολόκληρο το αρχείο μιας τράπεζας και να αποκαλυφθεί στην κοινή γνώμη. Το εγχείρημα του Φαλτσιανί είναι ένα ηχηρό χαστούκι για τον πομπώδη κόσμο των ιδιωτικών τραπεζών και την Ελβετική Συνομοσπονδία, που σίγουρα δυσκολεύονται να το χωνέψουν.
Ο νεαρός Γαλλοϊταλός μηχανικός πληροφορικής αποκαλύπτει στον κόσμο ότι στα ταμεία των τραπεζών τα καθαρά χρήματα αναμειγνύονται με το χρήμα των φοροφυγάδων, των εμπόρων ναρκωτικών, των μαφιόζων και των εγκληματιών κάθε είδους. Άνθρωποι με ριγέ κοστούμια και αφεντικά με πολυβόλα πλάι πλάι, χωρίς διακρίσεις!
Η ιστορία του Φαλτσιανί σε αυτό το συγκλονιστικό βιβλίο , αποτελεί ένα εξαιρετικό τεκμήριο που θα μας βοηθήσει να καταλάβουμε για ποιο λόγο μια ομάδα ανθρώπων αποφάσισε μια μέρα να πει «φτάνει πια!» σε ένα παράνομο και ανήθικο σύστημα, οργανώνοντας τη μεγαλύτερη κλοπή στοιχείων που έχει συμβεί ποτέ στην παγκόσμια ιστορία του τραπεζικού γίγνεσθαι.
Ο Ερβέ Φαλτσιανί (1972) είναι μηχανικός ηλεκτρονικών υπολογιστών, ιταλογαλλικής καταγωγής. Από το 2009 άρχισε να συνεργάζεται με τις αστυνομίες διαφόρων 
χωρών, δίνοντάς τους τη δυνατότητα να αποκτήσουν πρόσβαση στο πληροφορικό σύστημα της ιδιωτικής τράπεζας HSBC, ενός διεθνούς κολοσσού με έδρα στη Γενεύη, όπου εργαζόταν από το 2001.
Καταζητούμενος από την ελβετική αστυνομία, ο Φαλτσιανί κατέφυγε στη Γαλλία και το 2012 συνελήφθη στην Ισπανία. Η ονομαζόμενη Λίστα Φαλτσιανί (130.000 ονόματα) κατέστησε δυνατή την επιστροφή εκατομμυρίων ευρώ που δεν καταβλήθηκαν ως φόρος κυρίως από Γάλλους και Ισπανούς πολίτες. Στις 11 Δεκεμβρίου 2014 ο Φαλτσιανί παραπέμφθηκε στην ελβετική δικαιοσύνη ως οικονομικός κατάσκοπος, έχοντας αποκαλύψει το τραπεζικό απόρρητο. Μερικές μέρες νωρίτερα οι γαλλικές και ελβετικές αρχές, χάρη στα στοιχεία που τους είχε παράσχει ο Φαλτσιανί, είχαν θέσει υπό έρευνα την τράπεζα HSBC για οργανωμένη φορολογική απάτη, ξέπλυμα μαύρου χρήματος, οργανωμένα παράνομα κυκλώματα και παράνομη χρηματοπιστωτική διαμεσολάβηση, που προκάλεσαν έντονη διπλωματική αμηχανία με την Ελβετία. Τα στοιχεία των Ιταλών πελατών έφτασαν στην Ιταλία το 2010. Αλλά και η Αργεντινή είχε καταγγείλει πρόσφατα την HSBC ότι είχε βοηθήσει 4.000 δικούς της πολίτες να φοροδιαφύγουν. Τέλος, οι αμερικανικές, αγγλικές και ελβετικές αρχές επέβαλαν στην τράπεζα τεράστια πρόστιμα για χειραγώγηση της αγοράς συναλλάγματος. Το 2014 ο Φαλτσιανί ήταν υποψήφιος για τις ευρωεκλογές με το ισπανικό κόμμα Partido Χ.
Ο Άντζελο Μινκούτσι είναι αρχισυντάκτης και ανταποκριτής της εφημερίδας Il Sole 24 Ore, ενώ έχει εκπονήσει σημαντικές έρευνες για την πολιτική και την οικονομία. Έχει δημοσιεύσει, μαζί με 
τον Τζουζέπε Όντο, το βιβλίο Opus Dei. Το Μυστικό του Χρήματος. Τα Μυστήρια της Δολοφονίας του Ροβεράρο.
Το 1992 παρακολούθησε από κοντά την επιχείρηση «Καθαρά Χέρια» και τα επόμενα χρόνια τις έρευνες για το κραχ της Parmalat, του Ινστιτούτου Σαν Ραφαέλε στο Μιλάνο και της εταιρείας συμμετοχών Λιγκρέστι.
Έχει γράψει για τις ανακρίσεις και τις δίκες του Σίλβιο Μπερλουσκόνι και για πολυάριθμες άλλες δικαστικές έρευνες που συνδέονται με τη φοροδιαφυγή και τους φορολογικούς παραδείσους.
Το 1989 αφηγήθηκε από το Ανατολικό Βερολίνο τα γεγονότα που οδήγησαν στο γκρέμισμα του τείχους και από το Βουκουρέστι την πτώση του καθεστώτος Τσαουσέσκου.
