Asopichos Logo
28-03-2024
Asopichos Logo
133

«Υπόγειος σιδηρόδρομος»

< 8 λεπτά
29.09.18 • 19:24
#Tags:

«Υπόγειος σιδηρόδρομος» Κ.Γουάϊτχεντ Εκδόσεις Ψυχογιός 2018 σελ. 417

Βραβείο Πούλιτζερ –Υποψήφιο για το Βραβείο Μπούκερ 

Το καλύτερο Βιβλίο του 2018.

Γράφει  Ο Κώστας Τραχανάς

Ένα αριστουργηματικό βιβλίο για τις φυλετικές διακρίσεις , τη δουλεία και την αναζήτηση της ελευθερίας των  μαύρων σκλάβων ,της προεμφυλιακής  Αμερικής .

Στην ιστορία της Βόρειας Αμερικής , με την εμβληματική επωνυμία «Υπόγειος σιδηρόδρομος» (The Underground Railroad) είναι γνωστό ένα δίκτυο υπέργειων μυστικών διαδρομών , τις οποίες οργάνωναν και διαχειρίζονταν Αμερικανοί πολίτες αντιτιθέμενοι στον απάνθρωπο θεσμό της δουλείας , με στόχο την φυγάδευση σκλάβων από τις φυτείες του αμερικανικού Νότου σε περιοχές όπου μπορούσαν να ζήσουν ελεύθεροι. Υπόγειο δίκτυο με συρμούς και σταθμούς δεν υπήρξε ποτέ. Πρόκειται για μυθοπλασία με συμβολική σημασία. Οι περισσότεροι πίστευαν πως είναι σχήμα λόγου, ο υπόγειος σιδηρόδρομος...

Στην ιδιοφυή σύλληψη του Κόλσον Γουάϊτχεντ , ο Υπόγειος Σιδηρόδρομος δεν είναι απλή αλληγορία…

Η ιστορία άρχιζε με το βαμβάκι. Η ανελέητη μηχανή του βαμβακιού απαιτούσε το καύσιμο των αφρικανικών κορμιών. Διασχίζοντας πέρα-δώθε τον ωκεανό , τα πλοία έφερναν κορμιά για να δουλέψουν τη γη και ν΄ αναπαράγουν άλλα κορμιά σκλάβων.

Θα ερχόταν ποτέ η ώρα ο σκλάβος που θα πετούσε τις αλυσίδες του και θα ζητούσε την ελευθερία του; 

Κι αν υπήρχε ένα πραγματικό σιδηροδρομικό δίκτυο που να συνδέει τις Πολιτείες μεταξύ τους , και κάθε Πολιτεία από την οποία περνάει να αντιπροσωπεύει μια διαφορετική ευκαιρία ή έναν διαφορετικό κίνδυνο ;

Μήπως οι γιοι του Χαμ ,με το μαύρο δέρμα ,να ήταν καταραμένοι και ο λευκός αφέντης των μαύρων σκλάβων να εκτελούσε το θέλημα του Κυρίου ;

Εκεί που καταδικάζει η Βίβλος τη δουλεία , δε μιλά καθόλου για δουλεία νέγρων. Η δουλοκτησία ήταν προσβολή στον Θεό και οι δουλέμποροι μια όψη του Σατανά.

Η Κόρα Ράνταλ ,που ακούει στο όνομα Μπέσι Κάρπεντερ  ,ήταν ένα έγχρωμο κορίτσι, μια σκλάβα αδέσποτη , ορφανεμένη , σε μια βαμβακοφυτεία ,στη φυτεία των Ράνταλ ,στην Τζόρτζα και δραπέτευσε με την βοήθεια του  Σίζαρ. Ο Σίζαρ καταφθάνει υπογειος σιδηροδρομος 1από τη Βιρτζίνια, πλεύρισε την Κόρα και της μίλησε για τον υπόγειο σιδηρόδρομο.

Η ζωή στη φυτεία , για την επτάχρονη Κόρα ,ήταν ένας αργός θάνατος .Η φυτεία τη στοίχειωνε. Ζούσε μέσα της. Έπρεπε να αντέξει ένα πλήθος αγριοτήτων της φυτείας βαμβακιού. Πολύ σκληρή  δουλειά στο βαμβάκι , λευκοί σκληροί αφέντες , βάναυσοι και ανελέητοι επιστάτες, ρατσισμός, βία, βασανιστήρια, θάνατοι, κρεμάλες,  μαστιγώματα με τη γάτα με τις εννιά ουρές  ,τιμωρίες με πίσσα και πούπουλα, αλυσίδες στα χέρια και στα πόδια,  σεξουαλική κακοποίηση, ανείπωτες κτηνωδίες, αγριότητες, ξυλοκοπήματα,  χτυπήματα , μίσος,  φρίκη, τρέλα, μοναξιά, αυτοκτονίες, κατάθλιψη, νευρικές διαταραχές,  τρομοκρατία, απόγνωση, απόκληρη, αδέσποτη, περιθωριακή...   Ιστορία ζοφερή.

Στη φυτεία αυτή η Κόρα πέρασε τα παιδικά της χρόνια , όταν δεκαπέντε χρονών, αποφάσισε να δραπετεύσει από τα βάσανα της σκλαβιάς και την καταπίεση. Ο υπόγειος σιδηρόδρομος είχε κάποιο παρακλάδι στην Τζόρτζα. Η σήραγγα , οι γραμμές , οι ελεγκτές, οι επόπτες, οι πράκτορες,  οι διακινητές, οι απελπισμένες ψυχές που βρήκαν σωτηρία στον συντονισμό των σταθμών και των δρομολογίων του υπόγειου σιδηρόδρομου. Η Κόρα και ο Σιζάρ θα τον έβρισκαν . Η απόδραση των έγχρωμων ανθρώπων ήταν μια παράλογη ιδέα και ισοδυναμούσε με την μεγαλύτερη περιπέτεια της ζωής τους. Η απόδραση ήταν ένα αδίκημα πολύ μεγάλο , ισοδυναμούσε με θάνατο. Μπορούσαν όμως να προσπαθήσουν να γλιτώσουν από την σκλαβιά .

Στο πρώτο ξέφωτο η Κόρα και ο Σιζάρ  βρήκαν το Αστέρι του Βορρά και προσανατολίστηκαν. Και έτσι συνέχισαν την φυγή τους μέσα από το μαύρο νερό των λιμνών και βάλτων της περιοχής ,προς κάποιο καταφύγιο. Ήταν πιτσιλισμένοι μέχρι το λαιμό με λάσπη, γεμάτοι κολλιτσίδες και γρατσουνιές. Ο Σιζάρ ήταν ικανός πλοηγός σχετικά με το να βρίσκει νησίδες στον βάλτο. Ο φόβος τους φώναζε ξοπίσω τους ακόμα κι αν δεν τους κυνηγούσε κανείς. Είχαν έξι ώρες μέχρι ν΄ ανακαλυφθεί η εξαφάνισή τους και άλλες μια-δυο ώσπου να φτάσουν τα αποσπάσματα εκεί όπου βρίσκονταν τώρα. Αλλά ο φόβος τους καταδίωκε ήδη , όπως τους καταδίωκε κάθε μέρα στη φυτεία , και συναγωνιζόταν το βήμα τους. Πολλοί τους βοήθησαν κρυφά να βρούνε τις εισόδους του υπόγειου σιδηρόδρομου και να απομακρυνθούν από αυτή την Πολιτεία του Νότου. Οι σήραγγες τους είχαν προστατεύσει. Τους βοήθησε ο υπόγειος σιδηρόδρομος , με το μυστικό υπεραστικό του δίκτυο και τα μυστηριώδη δρομολόγιά του. Κατόρθωσαν   το ακατόρθωτο.

Στην φυτεία του Ράνταλ ,η Ατζάρι η γιαγιά της Κόρα ,που είχε έρθει στο Νότο, στο αμπάρι ενός δουλεμπορικού πλοίου από την αφρικανική ήπειρο , είχε ένα μικρό χωραφάκι τρία τετραγωνικά μέτρα , μια γωνίτσα γης και το καλλιεργούσε λαχανικά , αυτό το χωραφάκι της είχε αφήσει κληρονομιά η μάνα της η Μέιμπελ ,όταν την άφησε μόνη, επτά χρονών και δραπέτευσε από την φυτεία .Η Μέιμπελ δε σκόπευε να πεθάνει στη φυτεία Ράνταλ , έστω κι αν δεν είχε πάει ούτε μίλι μακριά από το κτήμα στη ζωή της. Η μητέρα της το χωραφάκι το είχε προστατέψει με όλη την καρδιά της. Η πολυτιμότερη γη σε ολόκληρη την Τζόρτζα . Το ίδιο και η Κόρα, το προστάτεψε το χωραφάκι, όταν ο Μπλέικ ο επιστάτης έφτιαξε εκεί ένα σκυλόσπιτο και η Κόρα  αντιμετώπισε και το σκυλόσπιτο και αυτόν με ένα μπαλτά… Ήξερε πόσο ανεκτίμητο ήταν το λίγο που ονόμαζε δικό της…

Τον Σίζαρ τελικά τον σκότωσαν, ενώ η Κόρα έφτασε και δούλεψε με καλύτερες συνθήκες στη φυτεία  του Τζον Βάλενταϊν στην Πολιτεία Ιντιάνα . Η φάρμα Βάλενταϊν είχε κάνει λαμπρά βήματα στο μέλλον. Η φάρμα Βάλενταϊν φαινόταν σαν μια ψευδαίσθηση. Οι μαύροι σε αυτή τη φυτεία είχαν πλήρη δικαιώματα. Κανένας δουλέμπορας δεν επρόκειτο να την αρπάξει μέσα στη νύχτα και να την πουλήσει στο Νότο. Ποιος είπε πως ο νέγρος δικαιούται τόπο καταφυγής ; Ποιος είπε πως είχε αυτό το δικαίωμα ;  Ετούτος ο χώρος φαινόταν στην Κόρα ότι πρέπει να είναι μια ψευδαίσθηση .Φαντασίωση ήταν οι χαρούμενες φυτείες και του ευχαριστημένου σκλάβου που τραγουδούσε και χόρευε και αγαπούσε τον Αφέντη. Μια ψευδαίσθηση επίσης ήταν να γλιτώσουν οι μαύροι από την σκλαβιά. Στις Βόρειες Πολιτείες είχε αναπτυχθεί ένα κίνημα κατά της δουλείας. Η ελευθερία φάνταζε ένα απατηλό τέχνασμα .Και η Αμερική επίσης ήταν μια ψευδαίσθηση , η μεγαλύτερη απ΄ όλες .Διότι η λευκή φυλή πιστεύει ότι είναι δικαίωμά της να πάρει τη γη. Να σκοτώσει τους Ινδιάνους .Να κάνει πόλεμο. Να σκλαβώσει τους μαύρους αδελφούς της. Αυτό το έθνος δεν πρέπει να υπάρχει , αν υπάρχει δικαιοσύνη στον κόσμο , γιατί τα θεμέλιά του είναι η δολοφονία , η κλοπή και η σκληρότητα …

Όταν έφυγαν οι δυο φυγάδες ,προσπάθησε να τους πιάσει ο διαβόητος  κυνηγός σκλάβων Ρίτζγουεϊ, για να πάρει την επικήρυξη από τον αφέντη της φυτείας. Ο Σίζαρ και η Κόρα με την φυγή τους ταπείνωσαν τον κυνηγό σκλάβων , τον Ρίτζγουεϊ, αλλά η μητέρα της η Μέιμπελ που είχε και αυτή δραπετεύσει από την ίδια φυτεία ,τον είχε κατατροπώσει πρώτη. Από την μητέρα της πήγαζε η μανία του Ρίτζγουεϊ με την οικογένειά της. Αν δεν ήταν αυτή , ο κυνηγός σκλάβων δε θα είχε τέτοια εμμονή με τη σύλληψη της Κόρα .Αυτή που δραπέτευσε.

Ο Λευκός αφέντης έλεγε πως το μόνο επικίνδυνο πράγμα από έναν αράπη με όπλο ήταν ένας αράπης με βιβλίο…

Στον θάνατο, ο νέγρος γινόταν ανθρώπινο πλάσμα .Μόνο τότε ήταν ίσος με τον λευκό.

Αν ήθελε η Κόρα να δει τι ακριβώς ήταν αυτό το έθνος έπρεπε να πάρει τον υπόγειο σιδηρόδρομο. Το τελευταίο ταξίδι της με τον υπόγειο σιδηρόδρομο άρχιζε κάτω από έναν στάβλο, σε μια καταπακτή . Εκεί άρχιζε η σήραγγα –φάντασμα. Όσο διέσχιζε η Κόρα τα τοιχώματα της σήραγγας του υπόγειου σιδηρόδρομου προς τον Βορρά ( που κανένας δεν είχε φτιάξει , που δεν οδηγούσε πουθενά)και κοίταζε έξω καθώς θα διέσχιζε με ταχύτητα, θ΄ ανακάλυπτε το αληθινό πρόσωπο της Αμερικής…

Μόνο σκοτάδι υπήρχε έξω από τα παράθυρα στα ταξίδια της Κόρα και μόνο σκοτάδι θα υπήρχε πάντα… Η Αμερική ήταν ένα φάντασμα στο σκοτάδι , όπως και η Κόρα…

Υπέροχο βιβλίο!!! Μπαράκ Ομπάμα ,τέως Πρόεδρος ΗΠΑ.

Ο ΚΟΛΣΟΝ ΓΟΥΑΪΤΧΕΝΤ γεννήθηκε το 1969 και μεγάλωσε στη Νέα Υόρκη, όπου και ζει. Αφού Γουαιτχεντ 1αποφοίτησε από το Χάρβαρντ, άρχισε να εργάζεται για την εφημερίδα Village Voice, γράφοντας κριτικές για τηλεοπτικές εκπομπές, βιβλία και μουσική. Άρθρα και δοκίμιά του έχουν δημοσιευτεί στα New York Times, The New Yorker, New York Magazine, Harper's και Granta. Έχει διδάξει στο Πανεπιστήμιο του Χιούστον, στο Κολούμπια, στο Μπρούκλιν, στο Κολέγιο Χάντερ, στο Πανεπιστήμιο της Νέας Υόρκης, στο Πρίνστον και στο Γουέσλιαν. Έχει γράψει επτά βιβλία, τα οποία έχουν τιμηθεί με πολλά βραβεία. Ο ΥΠΟΓΕΙΟΣ ΣΙΔΗΡΟΔΡΟΜΟΣ τιμήθηκε με το βραβείο Pulitzer, το US National Book Award, το Carnegie Medal και το Indies Choice Book Award, υπήρξε υποψήφιο για το Booker, ήταν Νο 1 στη λίστα των ευπωλήτων των New York Times και επιλογή του Oprah’s Book Club. Ο Γουάιτχεντ έχει τιμηθεί με το MacArthur Fellowship, το Guggenheim Fellowship, το βραβείο Whiting και το βραβείο Dos Passos.

asopichos efimerida viotia clip
Asopichos Logo white
Θέλοντας να αποδώσουμε τιμή στον πρόγονό μας, τον Ορχομένιο Ολυμπιονίκη δώσαμε το όνομά του στη προσπάθειά μας. Μέγιστη τιμή και βαριά κληρονομιά την οποία θα προσπαθήσουμε να υπερασπιστούμε. Ονομάσαμε Ασώπιχο την ιστοσελίδα μας γιατί ο Ολυμπιονίκης, ανήκει σε όλους, όπως και η ιστοσελίδα μας. Γιατί η αλήθεια και η ενημέρωση χρειάζονται μεγάλη προσπάθεια, είναι ένας συνεχής αγώνας δρόμου…

Ακολουθήστε μας

menu-circle