Ποιητικό, ενδοσκοπικό, νουάρ και φιλοσοφικό
«Αλλαγή φρουράς» Π.Βλάχος Εκδόσεις Κέδρος 2020 σελ. 452
Γράφει : Ο Κώστας Τραχανάς
2018. Ο καθηγητής Κοινωνικής Ανθρωπολογίας Δημήτρης Ιακώβου ,ετών εξήντα επτά, βρίσκεται δολοφονημένος στο γραφείο του. Κάποιοι πιστεύουν ότι αυτοκτόνησε. Ο Ιακώβου δεχόταν απειλητικά μηνύματα από μια ομάδα με το όνομα Vita Nova (Νέα ζωή).
Ο καθηγητής Κοινωνιολογίας Φίλιππος Ρογώσης βρέθηκε με σπασμένα πλευρά κοντά στο σπίτι του.
Ο επιστήμονας Αλέξανδρος Πυλαρινός (ο άνθρωπος με τα πολλά ονόματα Σιωπηλός, Σιλανσιέ που κατηγορήθηκε, τον Μάη ΄68 στο Παρίσι, ως χαφιές ) βρίσκεται δολοφονημένος.
Η αστυνομία και ο αστυνόμος Αλεξάτος προσπαθούν να εξιχνιάσουν όλες αυτές τις περιπτώσεις.
Κάποιοι γαλλοσπούδαχτοι αστοί ήρθαν στην Ελλάδα μετά τη Μεταπολίτευση σε αυτή τη χώρα του ραγιαδισμού , της αμορφωσιάς και του καφενείου, να διδάξουν ελευθερία του ανθρώπου και την ελευθερία της επιλογής και τελικά δημιούργησαν τέρατα, ένας τραυματίας με σπασμένα πλευρά που ισχυριζόταν πως ο νεκρός Ιακώβου είπε το μεγάλο «ναι» , για να φάει μια σφαίρα στο κεφάλι , η Πατ -Μιράντα Ιωακειμίδου , μια όμορφη γυναίκα που κρεμόσουν από το στόμα της όταν μιλούσε, ένας τύπος που ψαχνόταν με νεκρές πρωτοπορίες, προκηρύξεις με ρητά και αποφθέγματα , ένας Μάης του ΄68 , μια προσωπική εμμονή για μια Κοινωνία των Μεταφραστών ,που έσβησε πριν ακόμη γίνει κοινωνία ,πριν προλάβει να αλλάξει τα μυαλά των ανθρώπων ,κάποιος που στέλνει ιστορίες και πληροφορίες στον αστυνόμο, μια γυναίκα που αγαπούσε, μια δική του δυσμένεια στο σώμα ,όλα αυτά προβλημάτιζαν τον αστυνόμο Αλεξάτο.
Ο Δημήτρης Ιακώβου ήταν ιδρυτής μιας λογοτεχνικής ομάδας που ξεκίνησε τη δραστηριότητά της τη δεκαετία του ΄80 με το όνομα «Κοινωνία των Μεταφραστών». Τον Ιούνιο του 2018 εισηγήθηκε τη διάλυσή της.
Ο Δημήτρης Ιακώβου ήταν σπουδαίος άνθρωπος, ένα πραγματικό δημιούργημα όλων των 
αναζητήσεων της γενιάς του Μάη του΄68. Σπούδασε στο Παρίσι και υπήρξε με τον τρόπο του ενεργός στα γεγονότα του Μάη ,αν και ποτέ δεν ήταν μαχητής του δρόμου .Εργάστηκε στα banlieues.
Ο Δημήτρης Ιακώβου είχε μπορέσει να απεμπολήσει την αυθεντία του ,τη βεβαιότητα της γνώσης του. Μπορούσε να ανακαλύπτει ξανά και ξανά την άγνοιά του, να βάζει στο παιχνίδι διαρκώς το νέο ερώτημα , να λέει εντέλει ένα πραγματικό «δεν γνωρίζω». Και για αυτό πολλοί τον μισούσαν.
Ο Δημήτρης Ιακώβου συνδιαλεγόταν με τη θεσμική γνώση .Να την αμφισβητήσει ή να την επικυρώσει. Ύστερα , με την εξουσία που την ορίζει και τις νομοθετήσεις της εξουσίας. Με την κατακερματισμένη γνώση , που θέλει να παράγει ειδικούς .Με τους φοιτητές που αδιαφορούν για το μάθημα , τους φοιτητές που διαρκώς αμφισβητούν .Με τον ίδιο του τον εαυτό. Με την ανέλιξή του στον ακαδημαϊκό χώρο , με εκλέκτορες, δημοσιεύσεις ,συνέδρια .Με την αμφιβολία για την επάρκειά του .Με τον ίδιο τον τρόπο που λειτουργεί το πανεπιστήμιο. Τις συντεχνιακές αντιλήψεις , τον νεποτισμό, τους κομματικούς εγκάθετους, τον προσπορισμό ερευνητικών κονδυλίων, τα αμειβόμενα μεταπτυχιακά , την υποταγμένη γνώση για παραγωγή πτυχίων, την ιδιοκτησιακή σχέση σχολών και τμημάτων ,την αγωνία της κατάταξης του πανεπιστημίου στην παγκόσμια κλίμακα.
Τι σχέση έχουν τα banlieues ,τα υποβαθμισμένα παρισινά προάστια ;
Τι σχέση έχει η Vita Nova με την Κοινωνία των Μεταφραστών ;
Εκβίαζε ο Ιακώβου τον Πρύτανη ;
Ποιος ο ρόλος του Πυλαρινού ;
Ποιος σκότωσε τον Δημήτρη Ιακώβου ;
Ποιος σκότωσε τον Πυλαρινό ; Τα πρεζόνια των Εξαρχείων ;
Τι ρόλο έπαιξε η Γιολάντα Ξένου ;
Τι σημαίνει το Bejahung ;
Τι ήταν η αρποκράτειος σιγή ;
Γιατί δήλωσε ο Λεωνίδας Ράγκος ότι ήταν ο δολοφόνος του Ιακώβου ;
Κι αν ο πρύτανης είναι ένας βρικόλακας , που χαίρει κύρους και σεβασμού ,τι τύπος ήταν ο Ιακώβου ;
Βρέθηκε ο τρόπος κάποιοι να βγουν λιγότερο τραυματισμένοι από αυτή την ιστορία ; Νεκροί και ζωντανοί ;
Θα βρεθεί ο δολοφόνος ;
Το βιβλίο αυτό είναι ένα ταξίδι, μια περιπλάνηση.
Ένα μυθιστόρημα για τις επιλογές με αποδοχή της ευθύνης. Της αναζήτησης ελεύθερων ανθρώπων με αμοιβαία δέσμευση.
Ένα μυθιστόρημα για την γνώση και την ελευθερία, την εξουσία και τον ακαδημαϊκό χώρο, την πίστη και την αμφιβολία, τη δράση και το στοχασμό ,τη γοητεία της αυταπάτης , το απρόβλεπτο της ανθρώπινης φύσης, τους νέους ανθρωποφύλακες που θέλουν να δημιουργήσουν τον άνθρωπο με την ευφυΐα της μέδουσας.
Γραφή μεγάλης έντασης , φρόνημα σχεδόν νιτσεϊκό.
Ποιητικό, ενδοσκοπικό, νουάρ και φιλοσοφικό.
Διαβάστε το.
Ο Παναγιώτης Βλάχος γεννήθηκε στη Μεσσηνία. Μεγάλωσε στην Αθήνα, όπου και ζει. 
Σπούδασε οικονομικά και έκανε μεταπτυχιακά στην Περιφερειακή Ανάπτυξη. Εργάζεται ως ειδικός επιστήμονας σε μελέτες και έρευνες που άπτονται περιβαλλοντικού, χωροταξικού και οικονομικού σχεδιασμού. Εργάστηκε για σχεδόν είκοσι χρόνια στον εκδοτικό χώρο. Ασχολείται συστηματικά με την ψυχανάλυση.
Από τις εκδόσεις Κέδρος κυκλοφορούν τα μυθιστορήματά του:
