Βομβαρδισμός της κοινής γνώμης το προηγούμενο χρονικό διάστημα από τα ΜΜΕ με κύριο τίτλο «Πάσχα στο χωριό θα κάνουμε;».
Κλισέ, γάντι στους κυβερνώντες αφού σε αρκετές περιπτώσεις επισκίασε και τα πιο σοβαρά γεγονότα της επικαιρότητας.
Κάθε «καλή» εκπομπή, κάθε «καλός» παρουσιαστής αν δεν ρωτούσε όποιον πετούσε, κολυμπούσε, περπατούσε, πού θα κάνει Πάσχα και αν θα ανοίξει η μετακίνηση για «Πάσχα στο χωριό»… ε δεν θα πήγαινε καλά η μέρα!
Εκτός από το «Πάσχα στο χωριό» ισάξια κυριαρχούσε και το… «κορωνοπάρτι».
Η κυβέρνηση «έκαψε» τελικά το επικοινωνιακό παιχνίδι και σε αυτό το μέτωπο.
Περίμενε τα πράγματα να πήγαιναν καλύτερα στο μέτωπο της διαχείρισης της πανδημίας και να κάνει δώρο το «Πάσχα στο χωριό» αλλά μάταια.
Η μόνη χαλάρωση που υπήρξε, μετά τα γεγονότα της Νέας Σμύρνης ήταν να μην γίνονται έλεγχοι με αποτέλεσμα να κυκλοφορούν οι πάντες παντού.
Φούντωσαν οι αστικές περιοχές με το κλείσιμο στα διαμερίσματα και τις ενδοοικογενειακές μολύνσεις (εγκλεισμός Χριστούγεννα, Πρωτοχρονιά, Τσικνοπέμπτη, Απόκριες, 25η Μαρτίου) αλλά δεν έγινε μάθημα.
Ελπίδα ή αντάλλαγμα της θυσίας αυτής ήταν το «Πάσχα στο χωριό».
Ήρθε έτσι η εκτόνωση των νέων στις πλατείες (κορωνοπάρτι) και των άλλων ηλικιών στο παγκάκι-πάρτι ενώ για μια φορά ακόμη τους δαιμονοποιήσαμε….
Οι επαγγελματίες φωνάζουν, η εστίαση ανοίγει έτσι όπως ανοίγει, ανοίγουν τα εμπορικά και τα πολυκαταστήματα άρον-άρον και αρχίζει πάλι η σκληρή αστυνόμευση.
Επιχειρήθηκε αλλαγή του κέντρου βάρους με τα σελφ τεστ αλλά ούτε αυτό μπόρεσε να αντιμετωπίσει το «Πάσχα στο χωριό».
Από χθες το επικοινωνιακό επίκεντρο είναι «στα διόδια» εδώ θα χτυπάει η καρδιά του… ρεπορτάζ… και βέβαια η εφευρετικότητα της ράτσας μας με την δικαιολογία να περάσουν τα μπλόκα… και τι δεν θα ακούσουμε…
Δεν μπορούν οι κυβερνώντες να απαντήσουν ότι ενώ «εμβολιάστηκα, έχω κάνει τεστ, πηγαίνω στη δουλειά μου, ανοίγουν καταστήματα, δεν μπορώ να πάω στο χωριό μου, δεν μπορώ να δω τα παιδιά μου, δεν μπορώ να δω τους γονείς μου;».
Μπορούν όμως να απαντήσουν με νομοθετήματα για άφεση αμαρτιών-ακαταδίωκτο σε λοιμωξιολόγους, συμβάσεις εργασίας κλπ
Αντ’ αυτού θα μείνεις στα αστικά κέντρα – όπου οι μολύνσεις είναι στα ύψη – θα πας στις πλατείες, στις εκκλησίες, στις ταράτσες, στις παραλίες, θα νοικιάσεις ότι δωμάτιο υπάρχει και θα βγεις σε όλα τα χωριά του νομού διαμονής σου, θα αναστενάξουν οι ψησταριές, αλλά λίγα χιλιόμετρα πιο κάτω δεν θα μπορείς να πας…
Και; Να πάμε στα χωριά να γεμίσουμε τους εκεί «αμόλυντους»; Εκεί που δεν έχει νοσοκομεία;
Δηλαδή τώρα έχει; Υπάρχει μέρος (ελάχιστες εξαιρέσεις) της χώρας που να μην είναι κατακόκκινο;
Δηλαδή τώρα που δεν θα έχουμε «Πάσχα στο χωριό» θα ψήσουμε σε «λάκκους» ολόκληρες γειτονιές; Θα είναι ανοιχτές οι εκκλησιές να μπαίνουμε όσοι θέλουμε; Θα ανοίξει η εστίαση να γιορτάσουμε την Ανάσταση; Θα είμαστε περισσότεροι στο τραπέζι; Δεν θα φοράμε μάσκα; Θα κυκλοφορούμε όποια ώρα θέλουμε;
Θα γίνουν όλα αυτά στο χωριό και δεν θα γίνουν στις πόλεις;
Θα κάνουμε Πάσχα στο χωριό ή στην πόλη με φίλους, συναδέλφους, γείτονες και δεν μπορούμε να κάνουμε με τους γονείς μας ή τα παιδιά μας;
Και η ατομική ευθύνη στην οποία επενδύσαμε ολόκληρη πανδημία;
Ο λαός έχει στο DNA του «Πάσχα στο χωριό, Χριστούγεννα στην πόλη». Δεν κρατιέται, είναι σαν τα μπάνια του λαού…
Πιστεύω ότι έχει ήδη καταστρατηγηθεί το μέτρο και σιγά-σιγά γίνεται πράξη το «Πάσχα στο χωριό».
Στις 15.000 αυτοκίνητα που πέρασαν σε ένα απόγευμα από τα διόδια, 100 δεν είχαν τα απαραίτητα έγγραφα και τα γύρισαν πίσω!!!
Αντί για Πάσχα στο χωριό λοιπόν επίλεξαν Πάσχα στην πόλη. Θα αναμένουμε με αγωνία τα αποτελέσματα…
Αν και θα έχουμε άλλα στην επικαιρότητα, όπως ο τουρισμός, το καφεδάκι στις πλατείες, οι μπύρες στα μεζεδοπωλεία, τα ταξιδάκια αναψυχής, τα επιδόματα κλπ…
Πάσχα στο χωριό ή Πάσχα στην πόλη λοιπόν;
Μπάμπης Ζαννιάς
