Γράφει η: Βέρα Γιαννακίτσα | Διαιτολόγος – Διατροφολόγος MSc – info@nutriology.gr
Σας έχει συμβεί να τρώτε χωρίς να πεινάτε; Πολλές φορές η συναισθηματική μας κατάσταση και όχι το αίσθημα της πείνας, επηρεάζει την όρεξη που έχουμε για το φαγητό.
Τι είναι το συναισθηματικό φαγητό;
Το συναισθηματικό φαγητό χαρακτηρίζεται από μια πολύ έντονη επιθυμία για φαγητό, κάποιες φορές χωρίς να είναι πλήρως αντιληπτή, ενώ υπολογίζεται ότι οι περισσότεροι άνθρωποι έχουν βιώσει αυτήν την κατάσταση τουλάχιστον μία φορά στην ζωή τους.
Σας έχει τύχει να είστε σε έξοδο για φαγητό και να μην περνάτε καλά; Είτε λόγω διάθεσης, είτε λόγω κακής παρέας και να τρώτε/τσιμπολογάτε χωρίς να το καταλαβαίνετε;
Να γυρίζετε το βράδυ στο σπίτι παίρνοντας μαζί σας τα προβλήματα της δουλειάς και να θέλετε να φάτε ό,τι πιο ανθυγιεινό;
Να είστε σε μία σχέση που δεν επικοινωνείτε ουσιαστικά και όταν είστε μαζί έξω ή στο σπίτι να καλύπτετε την έλλειψη επικοινωνίας τρώγοντας;
Ή όταν ακολουθείτε ένα πρόγραμμα διατροφής και κάποια στιγμή βγείτε εκτός προγράμματος, να τιμωρείτε τον εαυτό σας τρώγοντας περισσότερο, λόγω ενοχών;
Τα παραπάνω είναι χαρακτηριστικά παραδείγματα επιλογής τροφών για να καλύψουμε ψυχολογικές ανάγκες και όχι τις βιολογικές απαιτήσεις του οργανισμού, με την ποσότητα που μας είναι απαραίτητη για να χορτάσουμε και να αισθανθούμε πλήρεις.
Το φαγητό μπορεί να αποτελεί θεραπευτικό μέσο;
Πολύ συχνά το φαγητό λειτουργεί θεραπευτικά για τα για τα συναισθηματικά προβλήματα. Κάποιες ψυχολογικές καταστάσεις, όπως η πλήξη, η μοναξιά, η θλίψη, η αδυναμία επίλυσης προσωπικών προβλημάτων μπορεί να οδηγήσουν σε υπερκατανάλωση τροφής.
Δεν είναι τυχαίο ότι όταν τα αρνητικά συναι Κ Κ Κάτι που πρέπει να διευκρινιστεί είναι το ότι δεν κατακρίνουμε σε καμία περίπτωση τα “αρνητικά συναισθήματα”, όπως η θλίψη, ούτε σκοπός είναι με κάποιον τρόπο να εξαφανιστούν. Δεν αποτελεί λύση στο πρόβλημα αυτή η τακτική. Αντιθέτως, θέλουμε να τα αναγνωρίσουμε την ώρα που τα νιώθουμε και να καταλάβουμε για ποιους λόγους υπάρχουν την δεδομένη στιγμή και να προσπαθήσουμε να τα διαχειριστούμε με έναν διαφορετικό τρόπο από αυτόν της καταφυγής στο φαγητό για προσωρινή ανακούφιση.
Πώς μπορούμε όμως να ελέγξουμε την ποσότητα του φαγητού που θα καταναλώσουμε;
Η λύση δεν είναι να αγνοήσουμε/εμποδίσουμε τα συναισθήματά μας.
Κάτι που πρέπει να διευκρινιστεί είναι το ότι δεν κατακρίνουμε σε καμία περίπτωση τα “αρνητικά συναισθήματα”, όπως η θλίψη, ούτε σκοπός είναι με κάποιον τρόπο να 
εξαφανιστούν. Δεν αποτελεί λύση στο πρόβλημα αυτή η τακτική. Αντιθέτως, θέλουμε να τα αναγνωρίσουμε την ώρα που τα νιώθουμε και να καταλάβουμε για ποιους λόγους υπάρχουν την δεδομένη στιγμή και να προσπαθήσουμε να τα διαχειριστούμε με έναν διαφορετικό τρόπο από αυτόν της καταφυγής στο φαγητό για προσωρινή ανακούφιση.
Πώς μπορούμε όμως να ελέγξουμε την ποσότητα του φαγητού που θα καταναλώσουμε;
Πολλές φορές είναι δύσκολο να αντιληφθούμε και να ελέγξουμε τα συναισθήματα και τις καταστάσεις που μας επηρεάζουν και διατροφικά, καθώς μας καταβάλουν οι υποχρεώσεις, οι γρήγοροι ρυθμοί και οι προσπάθειές μας να ανταποκριθούμε σε όλους τους καθημερινούς μας ρόλους.
Ωστόσο, ο χρόνος που απαιτείται για να συνηθίσουμε τα νέα δεδομένα και να δεχτούμε την αλλαγή, οδηγεί σίγουρα στον καλύτερό μας εαυτό, σωματικά, συναισθηματικά και ψυχολογικά και αυτή η αίσθηση είναι η καλύτερη που μπορούμε και μας αξίζει να βιώσουμε.
